De kracht van taal

Geschreven voor de tentoonstelling 'Dwarse Lessen'
Over de kracht van taal
November 2024 in de OBA Javaplein Amsterdam-Oost
en
Kantlijn Live 27 november in Perdu
Thema: 'Daar zijn woorden voor.' 

Toen ik kennis nam van de thema's voor de tentoonstelling 'Dwarse lessen de kracht van taal' en Kantlijn Live op 27 november 2024, 'Daar zijn woorden voor', moest ik aan twee liedjes denken.

Johnny Hoes met 'Dat is het einde' uit 1965.
''Dat is het einde. Daar zijn geen woorden voor. Dat doet de deur dicht. Ja, dat is tra la la la Ja Dat is tralalalala''

In het eerste couplet wordt een baby de mond gesnoerd met een speentje. 

 

Van Dik Hout met 'Stil in mei' uit 1994.
''Het is zo stil in mij. Ik heb nergens woorden voor. Het is zo stil in mij''

Het is nooit iemand gelukt mij mijn mond te snoeren.
Ik heb altijd mijn woordje klaar.
Dat hoop ik nog heel lang vol te houden. 

Bij mijn moeder gingen de woorden teloor toen ze begon te dementeren.
Ze was altijd heel erg (meer)talig geweest.
Had als directiesecretaresse met Nederlandse, Duitse en Engelse handelscorrespondentie geen enkele moeite.
Zij heeft mij de taal met de paplepel ingegoten.
Vandaar waarschijnlijk de term 'voertaal'.
Daar ben ik haar zeer dankbaar voor.
Maar op latere leeftijd kreeg ze last van afasie, een ernstige taalstoornis.
Ze wist zelfs de meest gebruikelijke woorden niet meer.
Maar ze verzon wonderwel alternatieven voor wat was gewist.
Dat moet de erfenis zijn van de enorme woordenschat die ze ooit heeft bezeten.
Een 'ziekenbroeder' noemde ze 'kloosterman' en voor 'pleister' gebruikte ze de merknaam 'Leukoplast'. 

 
Hoop dat dit mij nooit zal overkomen.
Als je je woordenschat verliest is dat het einde.
Dat doet de deur dicht.
Dan wordt het erg stil in je en rest nog slechts tralalalala.

 

 

  Terug naar de thuispagina