Winterval hoofdstuk 8

 -8-

Murk heeft nauwelijks geslapen.

Ma Hemelsoet ligt rustig in haar bed. Het bed in bruikleen. In geleende tijd. Te wachten op dat wat komen moet.

Om half negen belt zuster De Ronde bij de ark aan. Ze is verontwaardigd als ze hoort dat er geen nachthulp is geweest.

De wijkzuster wast moeder, geeft haar een nieuwe zetpil en dient druppels kalmeringsmiddel toe, om te voorkomen dat zij in paniek zal raken als ze later naar het verpleegtehuis zal worden getransfereerd.

De ziekenauto arriveert. Voor de verandering deze keer een half uur te vroeg.

Jacqueline is er nog niet. Ze staat in de file.

Murk laat zijn koffie staan en rijdt met moeder mee naar het Eduard Douwes Dekker.

In het verpleegtehuis zijn ze nog niet voorbereid op de vroege komst van de nieuwe bewoonster.

Er wordt ijlings een bed opgemaakt en men gaat haastig op zoek naar verse kussens.

Een vrouw met een vogelnekje went haar steven en struist op Murk af. Zij stelt zich voor als de coördinatrice van de afdeling psychische geriatrie en begint Murk direct met allerlei informatie en vragen te bestoken.

Het gaat Murk allemaal een beetje te snel. De dagen van hectiek en alle nachten dat het slaapgebrek de overhand nam, eisen nu hun tol. Het kost hem moeite al zijn gedachten op een rijtje te houden.

Gelukkig verschijnt Jacqueline al snel ten tonele. Zij voert het bewind over ma Hemelsoet en dus mag zij alle formulieren, die de afdelingscheffin voor Murk heeft uitgespreid, invullen.

Er komen constant allerlei mensen de kamer van moeder binnen. Verscheidene verpleegkundigen, een voedingsdeskundige en een arts die de medische staat van moeder komt opnemen.

Murk wil weg van alle drukte. Naar buiten voor een sigaret en een beetje frisse lucht. 
Om even rustig na te kunnen denken.

Dat blijkt nog niet zo eenvoudig. Hij is gelijk met ma en de ambulancebroeders binnengekomen en weet niet dat er een code moet worden ingetikt vooraleer er van de lift gebruik gemaakt kan worden. Hij moet onverrichter zake naar de kamer terugkeren.

Gelukkig heeft men Jacqueline bij binnenkomst in het EDD wel over deze maatregel, die moet voorkomen dat demente bewoners zoekraken, ingelicht. Zij kan broerlief de vier cijfers geven, die hij nodig heeft om de werkelijkheid voor een paar minuten te kunnen ontvluchten.

Jacqueline is nog steeds druk met de formulieren bezig als Murk in de kamer van ma Hemelsoet terugkeert. Haar noeste arbeid wordt telkens onderbroken door weer anderen, die nog meer informatie komen brengen en halen.

En daarnaast brengt moeder haar steeds uit haar concentratie. Ma zit ook met veel vragen, maar begrijpt de antwoorden niet. Ze wil haar plas kwijt, maar weet niet hoe en waar dat kan.

Er komen twee zusters met een draaglift om moeder uit haar bed te hijsen. Er wordt naarstig naar een postoel gezocht.

De schijn van een privésfeer wordt hier opgehouden. Jacqueline en Murk worden naar de gang gebonjourd, opdat ma Hemelsoet haar blaas in alle beslotenheid kan legen.

Achter de gesloten deur klinken kreten van pijn. Klaarblijkelijk wordt de gewonde arm van moeder te weinig ontzien door de verpleegsters.

Een uur later. Jacqueline en Murk willen even naar buiten. Maar dat blijkt niet meer mogelijk te zijn. Er heerst inmiddels een gedeeltelijke quarantaine op de afdeling in verband met een uitbraak van het norovirus.

Degenen die naar buiten gaan, mogen de eerste tijd niet meer terug naar binnen. Jacqueline en Murk kunnen pas weg nadat het laatste formulier gelezen, ingevuld en getekend is.

Het norovirus behoort tot een groep van virussen die vaak in ziekenhuizen en verpleeginrichtingen voorkomt. Het is een belangrijke verwekker van diarree en zeer besmettelijk.

Er wordt geschat dat wereldwijd 50% van alle acute episoden van gastro-enteritis, ook wel buikgriep genoemd, door deze virussen wordt veroorzaakt.

Een symptoom van deze virussen is misselijkheid. Omdat er daarbij soms ook heftig wordt overgegeven, spreekt men wel van projectielbraken. Het gaat vaak gepaard met hoofdpijn, diarree en maagkrampen, spierpijn en milde koorts.

De opsomming van bovenstaande verschijnselen is al voldoende om mensen met een minder sterke maag alle kenmerken, die bij een uitbraak horen, te laten vertonen. Daarbij hangt er in de gangen van de verpleegafdeling ook nog een penetrante stank, omdat het aroma van desinfecterende middelen de strijd tegen de geur van incontinentieluiers dik aan het verliezen is.

Murk heeft naast het feit dat hij bijna niet geslapen heeft ook amper iets gegeten en bedenkt dat het laatste op dit moment zeker als voordeel mag worden genoteerd.

Hij heeft pijn in zijn rug en schouders van de vele malen dat hij moeder heeft moeten tillen en de onderhuidse spanning die zich ten gevolge van haar lijden bij hem heeft opgehoopt.

Eindelijk mogen Jacqueline en Murk de verpleeginrichting verlaten.

Door de gang schuifelen, huppelen en dweilen patiënten, die als spelers in een seniorenversie van One Flew Over the Cuckoo's nest niet zouden hebben misstaan.

Voordat Jaqueline de code heeft kunnen intikken, gaat de lift eerst naar de bovenste verdieping.

Daar worden de ergste gevallen van dementia gehuisvest. Als de deur zich hier opent, grijnst een patiënt, die de code heeft weten te kraken en zich vermaakt met het voortdurend oproepen van de lift, hen aan.

Broer en zus Hemelsoet bereiken ten langen leste de begane grond en lopen naar buiten.

Murk heeft het gevoel dat hij ontsnapt is uit een psychiatrische hel van Dante en voelt zich schuldig dat ze moeder daar achter hebben moeten laten, maar weet dat zij daar, met artsen en verpleging onder handbereik, beter verzorgd kan worden dan thuis.

De coördinatrice heeft hun vertelt dat de patiënten altijd weg kunnen en nergens toe gedwongen worden. Maar daar heeft iemand die niet meer weet hoe of wie of waarheen of wat zij nog zou willen niets aan.

Murk kan zich nergens op concentreren. Kleine dingen die hij automatisch uitvoert zijn meteen vergeten en hij weet nauwelijks meer welke gebeurtenis op welke dag heeft plaatsgevonden.

De roes die hij nu ervaart, zal het gevolg van slaapgebrek en de emotionele achtbaan van de laatste weken zijn. Het voelt alsof hij door de psychische aandoeningen van de bewoners van de geriatrische instelling met verblijf is geïnfecteerd.

De opluchting dat hij het verzorgingsgesticht heeft kunnen verlaten, veroorzaakt een merkwaardige stemming. Zijn brein vormt nieuwe woorden voor een lied van een meidengroep die aan het eind van de jaren '70 furore maakte. Op de wijs van U O Me (Theme from Waldolala) zingt hij zacht Well you’re welcome to Haldolia, very welcome in Haldolia,

Jacqueline zinggiechelt mee. Humor verzacht leed.

Thuisgekomen kunnen er praktische zaken worden aangepakt. Er zijn kleren van moeder om uit te zoeken en te wassen en er moeten telefonische afspraken worden gemaakt om de hulpmiddelen, die aan haar zijn verstrekt, te retourneren.

En dan vertrekt Jacqueline naar haar eigen huis en gezin. Murk gaat verder met zijn leven.

Een nieuwe fase. Een leven van een alleenstaande man van middelbare leeftijd. Zonder moeder.

Murk komt weer een beetje tot zichzelf. Hij ordent de gebeurtenissen, die zijn bestaan de laatste weken beheersten, in zijn hoofd. Daarna maakt hij er tekstfiles van, die hij later voor zijn roman zal gaan gebruiken.

Het opschrijven van emotionele belevenissen schijnt bij verwerking te helpen. 
En waarom zou je daar dan mee wachten als je er tussendoor de tijd voor hebt.

Murk werkt altijd het beste onder hoge druk. Nu hij de balans opmaakt, ontdekt hij dat hij in de twee weken sinds de val van moeder genoeg tekst heeft geschreven om vijftig pagina’s te vullen.

Murk brengt de avond op de bank voor de televisie door.
Hij kijkt naar het nieuws en een aantal talkshows. De gevoelens van opluchting en verdriet over de opname van moeder strijden in zijn hoofd met elkaar om de overwinning.
Hij herinnert zich dat hij na het overlijden van Pa Hemelsoet een opmerkelijke gewaarwording had. Toen werd hij overspoeld door een golf verantwoordelijkheidsgevoel en voelde zich ineens veel volwassener. Nu voelt hij zich driekwart wees en overkomt hem ongeveer hetzelfde.

Het is deze dag exact tweehonderd jaar sinds de geboorte van Charles Darwin.
In bijna elk praatprogramma komt wel iemand langs om te vertellen wat hij of zij van programmamaker Andries Knevel van de EO vindt.
Andries Knevel heeft tijdens een interview voor het omroepblad van de EO gezegd dat hij de evolutietheorie nu ook omarmt. Er is hierdoor veel commotie onder de leden van de omroep ontstaan. Velen zien hem nu als iemand die van zijn geloof is gevallen.
Knevel heeft zich gehaast zijn spijt te betuigen. Hij heeft in het vraaggesprek slechts zijn privé mening gegeven en verklaart dat hij nog steeds in God gelooft.
Sommige mensen zullen de geboorte van Andries een dramatische ontwikkeling in het evolutieproces vinden. Van God een excuus verlangen. Omdat die het nooit zover had moeten laten komen.
Murk vindt Knevel eigenlijk best een aardige en intelligente man. Zeker nu hij voor een deel zijn ongelijk heeft durven toegeven.
''Onze lieve heer heeft vreemde kostgangers. Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk. Miljarden jaren evolutie hebben ons nu eenmaal ook menselijke exemplaren, zoals Andries Knevel, opgeleverd.''
Brigitte Kaandorp heeft een geweldig lied geschreven, waarin ze bezingt dat ze nooit de liefde met Andries Knevel zou willen bedrijven.

Knevel

Het gaat niet altijd goed met mij, vaak zelfs ronduit slecht.
Meestal ben ik met mezelf en alles in gevecht.
Toch denk ik vaak als ik weer boos mijn voordeur stoepje boen:
wel fijn dat ik 't niet met Andries Knevel hoef te doen.
Ook ben ik vaak verdrietig, heb ik 't weer eens verbruid.
Zo is het weer aan met iemand, zo is het weer uit.
Maar zelfs al zit ik snikkend, op een bank in het plantsoen, dan denk ik:
Fijn dat ik 't niet met Andries Knevel hoef te doen.
Ik ben ook eens opgenomen, want ik was volkomen knots.
Ik sneed mezelf met messen en ik zat onder de kots.
Ik riep toen ze me haalden, voor het gekken paviljoen:
Als ik het dan maar niet met Andries Knevel hoef te doen.

Liever met een paard, een schaap of een kameel,
dan dat ik mijn lakens met Andries Knevel deel.
Liever midden in de nacht, in een moeras verdwaald,
dan dat Andries Knevel plots zijn ding tevoorschijn haalt.
Ik wordt liever in een ufo, door een marsman meegenomen,
dan dat ik Andries Knevel tot een hoogtepunt voel komen.
Liever in een buitenwijk, tongen met Henk Binnendijk,
ook al zie ik dan waarschijnlijk helemaal geel een groen...
Als ik het maar niet met Andries Knevel hoef te doen!!

Ik zie me op mijn sterfbed, eindelijk tot rust.
Al die nare angsten van me eindelijk gesust.
En denk terwijl mijn dierb'ren droevig om mijn sponden staan:

Wel fijn dat ik het nooit met Andries Knevel heb gedaan.
Dan sta ik voor de hemelpoort en wordt daar opgewacht,
door God enzo en al mijn engelen... Als ik het niet dacht..
Ik zie 'm staan en God zegt: Je mag heus naar binnen gaan, maar pas als je 't eerst.....

Murk voegt er een paar nieuwe regels aan toe.

Heb moeder toch veel liever

Uit het verzorgingstehuis terug

Dan ’s morgens wakker te worden

Met Andries Knevel op m' n rug

In het journaal worden beelden vertoond van Geert Wilders die een poging doet om Groot-Brittannië binnen te komen, omdat hij aanwezig wil zijn als de anti-islamfilm Fitna daar in het parlement wordt gedraaid.

Ondanks de inspanningen van diplomaten en ministers wordt de parlementariër niet toegelaten. Hij wordt bij aankomst aangehouden en op de eerste vlucht terug naar Gedogia gezet.

Geert maakt er een enorme show van. Hij spreekt verontwaardigd over een heel zwarte dag en noemt de minister-president van het Verenigd Koninkrijk de grootste lafaard van Europa, omdat hij voor de islam buigt door voorstanders van de vrijheid van meningsuiting de toegang tot het land te ontzeggen.

Murk gaat vroeg slapen.

Omdat hij de vorige nacht bijna niet heeft geslapen, is hij zo moe dat hij gelukkig niet droomt dat ma Hemelsoet niet welkom is in het Eduard Douwes Dekker en naar huis wordt teruggestuurd.

 Naar het volgende hoofdstuk 

 Inhoud Roman Seizoensgebonden 

  Terug naar de thuispagina