Winterval hoofdstuk 4

-4-

Murk breekt een nieuwe dag aan.

Nadat moeder en hij hebben ontbeten, staat er al een thuiszorgmedewerkster voor de deur.

Ma Hemelsoet krijgt nu bijna elke dag, ook in het weekend, hulp van iemand die haar bij het wassen komt bijstaan en haar wonden verzorgt.

De rest mag Murk doen. Wasmachine na wasmachine vullen met kleren, lakens en dekbedhoezen, die meestal alweer meteen vies worden gemaakt. Paracetamolletjes aanslepen en ma op de postoel helpen.

De zorghulp is vandaag voor het eerst op de ark. Zij weet nog niet precies hoe ze met moeder om moet gaan. Weet nog niet dat ma Hemelsoet slechts onduidelijke antwoorden op vragen geeft en niet blijft staan zonder meteen om te vallen.

Daar komt ze achter als ze moeder wil gaan wassen en haar van haar kleding ontdoet.
Ma zakt opzij en belandt op de vloer. Maait daarbij de klaarstaande wasteil van het bedtafeltje.

Murk dept de natte plek die in het tapijt is ontstaan op, terwijl de hulp ma Hemelsoet een sopje geeft.

Het lukt de verpleeghulp moeder in schone kleren te steken en in een stoel te laten plaatsnemen.

Ma Hemelsoet heeft de laatste dagen ten gevolge van alle verwikkelingen en verhuizenissen geen ontlasting gehad. Zij vindt het moment dat de thuiszorghulp net is vertrokken het juiste om haar stoelgang weer op gang te brengen. Het bekertje laxeermiddel, dat Murk haar juist wilde aanreiken, is niet meer nodig en alle klysma-alarmen kunnen worden ingetrokken.

Zodra Murk haar op de postoel heeft geposteerd, produceert moeder een enorme drol. Murk deponeert het rokende stuk excrement in het toilet en spoelt het zo snel mogelijk door.

Moeder vindt het niet erg ruiken. Eigen stront stinkt niet. En het nadeel dat zintuigen op latere leeftijd afstompen, levert haar nu een extra voordeel op.

Ma Hemelsoet heeft dorst. Murk vult het peuterveilige bekertje met sinaasappelsap en schroeft het stevig dicht.

''Ik krijg het niet open,'' klaagt ma.

Ook nadat Murk heeft uitgelegd dat er een zuigtuitje aan de kroes zit, wil het drinken niet lukken.

''Daar begin ik niet aan,'' jengelt ma.

Een rietje biedt uitkomst. Moeder leegt de kop zonder mokken. Uiteraard wel weer met het nodige geknoei.

Op de radio is een spotje van een televisieprogramma over oudere mensen die zorg weigeren, dat 's avonds zal worden uitgezonden.

Het geannonceerde thema: ‘Het dilemma van hun familieleden. Moeten ze de zorg opdringen?’ nodigt echt uit tot kijken.

''Daar ga ik vanavond eens lekker voor zitten,'' voorpretlacht Murk. ''Met een zak chips en een krat bier bij de hand.''

Bij de volgende postoelendans sneuvelt een ontbijtbordje. Moeder frisbeet het van het tafeltje als ze zich weer eens niet aan haar zoon durft vast te klampen.

Het is ook weer de dag dat Alie komt schoonmaken.

Nadat zij even met moeder heeft gepraat, wervelwindt ze drie uur door de ark.

De geuren van zeep en koffie kunnen de geur van ma’s fecaliën, die Murk al sinds de vroege ochtend in zijn neus heeft, niet verdrijven. Hij stelt zijn lunch nog maar even uit. Wellicht is hier een idee voor een alternatieve dieetmethode geboren.

Murk gaat naar zijn kamer om aan zijn teksten werken en kijkt over het scherm van zijn laptop naar de deinende rondingen van Alie, die beneden over de wc-pot gebogen staat.

De ontuchtige gedachten die in zijn brein ontspruiten, worden wreed ontworteld door een roep uit de huiskamer. Ma Hemelsoet wil weer plassen.

Murk vangt de weg naar de po met moeder aan. Halverwege wil ma de koers verleggen, terug naar het bed. Er zijn nog allerlei zaken die zij eerst, of in plaats van het oorspronkelijk plan, gedaan wil hebben.

Ten lange leste toch bij de postoel aanbelandt, helpt Murk ma haar pyjamabroek omlaag te doen. Als hij haar luier wil losmaken, begint moeder te protesteren.

''Dat is verkrachting!''

''Ga nu alsjeblieft op die stoel zitten,'' zucht Murk. Er kan je niets gebeuren. Ik laat je niet vallen.''

Uiteindelijk lukt het Murk moeder langzaam op de postoel te laten zakken en kan hij bij haar weglopen. Ma zal zo wel weer uit zichzelf op het idee komen waarom zij zich daar bevindt.

Een poosje later kan de aftocht van po naar bed worden ingezet.

De terugtocht verloopt minder problematisch.

Alie treedt de huiskamer binnen en begint daar de boel te kuisen.

Ma Hemelsoet vertelt haar dat ze erg graag naar huis wil.

De gewonde arm van moeder ziet er niet goed uit. Het onderste gedeelte is blauw en erg dik.

Murk belt zijn zus en dan de dokter. Deze belooft op zijn ronde langs te komen.

Jacqueline en Murk willen dat de arts, naast het geven van zijn medische opinie over de arm, ook een oordeel over de algemene geestelijke en lichamelijke conditie van moeder velt.

Alie vertrekt en de huisarts verschijnt.

De dokter vindt ook dat de arm er lelijk uitzien en vreest dat er sprake is van trombose. Hij maakt een afspraak met het ziekenhuis voor de volgende dag. De chirurg die moeder eerder heeft onderzocht, zal zijn licht opnieuw over het gekneusde ledemaat kunnen laten schijnen.

De geneesheer vindt het ook beter dat moeder naar een verpleeginrichting gaat. Daar zijn ze meer op intensieve verzorging ingesteld en kan er ook geprobeerd worden haar mobiliteit met revalidatie weer enigszins te herstellen.

Ma Hemelsoet’s verblijf aldaar zal ook beter zijn voor haar veiligheid. Op de ark is ze het laatste jaar al vier keer flink gevallen. Dat kan opnieuw gebeuren als Murk even niet aanwezig is.

Murk kan niet anders dan het met de aanhanger van de God Asklepios eens zijn.
Ma verplaatst zich weliswaar moeilijk, maar het lukt haar toch nog af en toe van haar brits op te staan. De afgelopen nacht is hij ook weer wakker geworden toen hij moeder door de hal hoorde zwalken.

Hij heeft haar daarna teruggebracht en is weer gaan slapen. Maar bij elk gerucht dat hij meende te horen, zat hij al weer rechtop. Op nieuwe incidenten voorbereid.

Die avond kijkt Murk naar de televisie-uitzending over de kinderen van oudere zorgweigeraars waarvan hij die ochtend de aankondiging op de radio heeft gehoord.

In de Schaduw van het Nieuws is typisch het soort programma waar Murk vroeger nooit naar wenste te kijken. Hij heeft wel consideratie met andere mensen, maar wordt altijd erg kriegelig van het luisteren naar de ellenlange opsommingen van hun problemen.

Maar nu heeft hij zelf een moeder die niet meer voor zichzelf kan zorgen. Een vrouw die vroeger al elke hulp van de hand wees. Hij heeft behoefte om mensen die hetzelfde hebben meegemaakt over hun lotgevallen te horen praten.

Er komt een lange stoet schrijnende gevallen van zorgweigerende ouderen voorbij. 
Heel herkenbaar. Allemaal zonen en dochters die ook spijt hebben dat ze hun vaders en moeders niet hebben gedwongen hulp te accepteren. En nu met de brokken zitten.

Er zijn ouderen die eerst thuiszorg kregen. Maar de zorgers later toch weer het huis uit schopten.

Er is een moeder die haar heup brak. Toen haar zoon de huisarts inschakelde, wilde deze meteen een ambulance laten komen. Maar omdat moeder bleef roepen dat ze haar huis niet uit wilde, gebeurde er uiteindelijk niets.

De vrouw weigerde zelfs paracetamol te nemen. De zoon moest lijdzaam toekijken hoe moeder door pijn gekweld werd.

Er komen kinderen aan het woord die hun ouders in huis hebben genomen. 
Anderen spreken hun bewondering uit voor deze opofferende daad. Dat zouden ze zelf niet kunnen opbrengen.

Een man, die voor zijn moeder die bij hem is komen inwonen zorgt, vertelt dat hij zich eerst nog wel afvroeg waar hij aan begonnen was. Na een paar jaar was het wel gaan wennen.

Murk wil opspringen om een wave te beginnen. Maar hij is bang dat moeder dan mee gaat doen en in haar enthousiasme weer iets breekt. Hij matigt zijn vreugde tot een ingetogen juichkreet.

''Jippie! Nog een paar jaar en dan went het!''

Murk zet de televisie uit. Alvorens te gaan slapen, belt hij nog even met zijn zus.

Jacqueline heeft het programma ook gezien. Het is haar opgevallen dat de meeste mannen die voor hun moeder zijn gaan zorgen homofiel zijn. Ze sluit het gesprek af met een grap.

''Als jij nou een leuke vriend had, zouden jullie afwisselend voor ma kunnen zorgen.''

Murk gaat naar bed. Droomt zich traag in slaap.

Hij gooit de trossen van de ark los. De ark dobbert langzaam weg van de ligplaats.
Den Doolaard af. Richting open zee. Zachtjes drijven zijn zorgen af. Al zijn problemen worden geaborteerd. Hij is behoorlijk in de olie en op golven met vrouwelijke vormen zwalkt hij langs het eiland Sark. Baas op eigen boot. De noorderzon tegemoet.

 Naar het volgende hoofdstuk 

 

 Inhoud Roman Seizoensgebonden 

  Terug naar de thuispagina