Lentebal hoofdstuk 18

-18-

Murk is al bijna geheel wakker als hij het trolleybusstation van Mondien verlaat om zich naar het huis te begeven waar Charla Kroepoe therapeutische zorg aan mensen, die onder diverse verslavingen gebukt gaan, verleent.

Het is zijn gewoonte vroeg op te staan. Het grootste deel van het jaar, afhankelijk van de stand van de aarde ten opzichte van de zon, is hij uit bed als de eerste stralen de nieuwe dag Gedogia begroeten.

Hij is gewend thuis relaxed te ontbijten en daarna zijn dag in hapklare brokken te delen.

Consumeren van nieuws in radio- en televisieprogramma's, surfen op de golven van interessante items die op het wereldwijde web opdoemen, een flinke portie schrijven en drinken.

Maar het is toch iets anders als je je op dit vroege uur tussen forensen in een hoofdstedelijke trolleybus moet persen om je naar de andere kant van de stad te laten afvoeren.

Murk proeft de verbinding van door masculiners rijkelijk gebruikte deodorant en aftershave en de subtielere door feminienen aangewende combine van iedere dag shampoo en parfum, die de lichaamsgeuren van medemensen zouden moeten maskeren, op zijn tong en spuwt op het perron.

''Bah! Loonslaven. Dan te bedenken dat ik hier niet eens voor word betaald.''

Terwijl hij zich kolerig de kortste weg naar de plek waar hij zijn eerste werkdag van de nieuwe eeuw baant, klaart zijn hoofd nog iets meer op. Hij meent zich zelfs de origine van het woord ‘‘shampoo’’ te herinneren.

''Van het uit het Hindi afkomstig woord ‘‘chāmpo’’ dat druk of massage betekent.''

Murk rondt de hoek van Polderkol en Zweefkluit, steekt schuin over, bereikt de voordeur van nummer 13 en drukt op de bel.
Er klinkt geroezemoes aan de andere kant van de deur. Er wordt een sleutel omgedraaid en Charla doet open.
De directeur van SSS zegt tegen haar angstvallig achter haar rug schuilende dochtertje dat zij Murk best gedag mag zeggen.
''Je kent Murk toch nog wel? Die was hier vorige week ook al. Daar hebben we het nog over gehad.''
Charla vertelt dat Chadidja een dag eerder zijn naam nog uitgebreid heeft geoefend maar nu blijkbaar weer een verlegen bui heeft en doet een stap opzij.
''Kom binnen. Je bent mooi op tijd. Ik moet haar zo even naar de kinderopvang brengen. Als jij dan ondertussen de koffiezetapparaten en de waterkokers vult en overal de kaarsjes en zo wilt aansteken.''
Murk hangt zijn jas op en plaatst zijn laptop op de keukentafel, drukt op de opstartknop en begint aanstalten te maken koffie en thee te zetten.
Als het hem gelukt is de reservoirs te vullen en de coffeepads op de juiste plaats in de Senseo aan te brengen, steekt hij links en rechts wat waxinelichtjes en wierookstaafjes met zijn aansteker in de hens. Onderwijl binnensmonds een oneliner uit de film Apocalypse Now parafraserend.
''I love the smell of napalm in the morning. I love the smell of incense in the morning.''
Charla is met Chadidja naar boven vertrokken en komt na een paar minuten gejast naar beneden, pakt een klaarstaand flesje en een plastic trommeltje van het aanrecht, stopt dat in het gereedhangende rugzakje met de afbeelding van Dora uit de gelijknamige animatieserie en roept naar haar dochter dat ze moet opschieten.
Na een tijdje komt Chadidja naar beneden. Charla wurmt haar dochter in een jasje.
Op het plasmascherm in de huiskamer wordt de klassieke Pipi Langkous film uit 1969 vertoond. Tot Murks verbazing blijkt Chadidja de teksten nog beter uit haar hoofd te kennen dan hijzelf.
Charla pakt haar dochter bij de hand en knipt de dvd-speler uit.
''Ik ben zo terug. Dan zal ik je het schijfje geven waarvan ik die vertaling wil hebben.''
Murk gaat verder met het verrichten van zijn eerste taken als werknemer van SSS.
Na zijn rondgang door het huis staan er op elke verdieping kannen met fris getapt leidingwater en voldoende schone koffiekoppen en theeglazen klaar en zijn de reservoirs van de koffieapparaten en waterkokers overal gevuld. De ruimtes waar therapie wordt gegeven, zijn verlicht door schemerende lampen en hij heeft met behulp van de fornuisaansteker, die hij in de keuken heeft aangetroffen, alle waxinetjes en staafjes met olibanum hars ontstoken. Er leidt nu een spoor van dwaallichten langs de trappen en in het hele huis hangt de geur van wierook.
Murk overweegt even de werksfeer nog enigszins te verbeteren door het schijfje met harpmuziek in de cd-speler, waarvan het geluid door het hele pand golft, te vervangen door dat van Let there be rock van ACϟDC dat hij in zijn rugzak heeft.
Maar dan is Charla alweer terug. Ze vraagt Murk of hij thee of koffie wil. Nadat hij zijn keuze voor het laatste heeft uitgesproken, drukt zij op de knoppen van de zetter en de koker.
Terwijl Murk en Charla hun koffie en thee drinken, worden de wederzijdse telefoonnummers uitgewisseld. De werkgeefster vertelt dat Hannah straks iets later komt, omdat zij die avond nog als moreel supporter met haar mee zal gaan naar de opname van een televisieprogramma.
Murk vraagt of het wellicht een nieuwe aflevering betreft van een therapeutisch programma dat in de verloren uurtjes op een commercieel station tussen onzinnige belspelletjes, de verkoop van waardeloze producten en schaars geklede wulpse dames die zich publiekelijk aanbieden, wordt uitgezonden.
''Toch niet Leef Je Leven op RTL?''
Charla is erg verbaasd dat Murk met dit programma bekend is. Hij legt uit dat hij na een tip van zijn zus op het spoor van de uitzending waarin zij te gast was, is gezet en het de afgelopen avond via RTL-gemist heeft teruggekeken.
De therapeute vertelt dat het om opnames van een nieuw televisieprogramma gaat.
''Nee, dat was eenmalig. Dat programma was vreselijk en is gelukkig gestopt. Daarvoor in de plaats wordt nu ASTROTV uitgezonden. Maar ze zijn nu voor de NTR op zoek naar een nieuwe Ophra Winfrey en ik ben uitgenodigd om in een proefopname als sparringpartner voor de beoogde kandidaat te dienen. Ken je Sylvana Simons?''
Murk geeft toe dat hij haar indertijd wel eens in een spelshow, die niets om het lijf had, heeft gezien en hij ook een keer een aflevering van haar boekenprogramma heeft bekeken.
''Dat is toch die van de Sexquiz on the Beach en Kaft? Van het laatste vond ik de titel nog wel aardig gevonden voor een programma met een presentatrice die ooit in een interview heeft toegegeven dat ze nooit boeken las en je er dus van kon uitgaan dat ze zich voornamelijk zal gaan beperken tot het bespreken van de omslagen. Dan heb ik toch liever het soort programma's zoals Adriaan van Dis vroeger placht te maken.''
Charla loopt naar de grenen kast die in de hoek van de werkruimte staat, pakt een dvd en overhandigt deze aan Murk.
Zij vertelt dat ze hier en daar nog heeft gevraagd of ze de cursus wel zomaar zou kunnen namaken zonder rechten te schenden of van plagiaat beschuldigd te worden. Daar heeft zij positieve antwoorden op gekregen.

Volgens Murk is de kans op problemen van de kant van de uitgevers van het origineel ook wel erg klein. De producenten van de dvd zullen er niet snel achter komen dat er aan de andere kant van de wereld, in een ander taalgebied, een op hun cursus gestoelde remake is gemaakt.

En natuurlijk zijn er over de hele wereld therapeuten die op hetzelfde idee komen mensen met dezelfde moeilijkheden te helpen en omdat Charla daarnaast ook van plan schijnt te zijn voor een geheel andere opzet te kiezen, is het natuurlijk nooit te bewijzen dat ze het niet zelf heeft bedacht.

Daar komt dan nog bij dat gedurende de laatste decennia miljarden mensen over de hele wereld dezelfde shows van Dr. Phil, Ophra Winfrey en dergelijke hebben kunnen bekijken en talloze hulpverleners daar hun oplossingen aan hebben ontleend.

De tekst op de omslag van de dvd biedt weinig informatie. Er wordt slechts beschreven dat het doel van de cursus is ex-verslaafden te leren hun kinderen uit te leggen wat hun verslaving met hen heeft gedaan en hoe ze vaardigheden kunnen ontwikkelen waarmee de hierdoor verstoorde gezinsverhoudingen weer zouden kunnen worden hersteld.
Murk schuift de dvd in de schede van zijn laptop en plugt een oortelefoontje in om zich beter op de teksten te kunnen concentreren en te voorkomen dat hij de anderen met het geluid stoort. Hij duwt een van de schelpjes in zijn oor en drukt op play.
De dvd begint met een waarschuwing van het Federal Bureau of Investigation, het federale onderzoeksbureau voor wetshandhaving van de Verenigde Staten. De FBI meldt dat personen die zouden wagen de inhoud van de cursusband op welke wijze dan ook te kopiëren, zullen worden vervolgd.
Murk haalt zijn schouders op, tikt de naam van de cursus bovenaan de verse pagina van het tekstfile dat hij ondertussen heeft geopend en begint te vertalen.

The Real life Parenting skills program

Een richtsnoer van opvoedingsvaardigheden voor het echte leven

Hij slaat de waarschuwing van de misdaadbevechters van de buitenlandse grootmacht maar over en begint met de inleidende woorden van de vrouwelijke counselor.

Introductie:

Building trust
Bouwen aan vertrouwen

Mise-en-scène:

vrouwelijke counselor op speelplaats

met spelende kinderen op de achtergrond.

Counselor:

''Het vroegste stadium van de herstelperiode is een overgangstijd. Je voelt je trots op wat je bereikt hebt. Dat het je gelukt is nuchter door het leven te gaan. Maar er moet eerst gewerkt worden aan het repareren van de relationele banden en de belangrijkste zijn uiteraard die met onze gezinsleden.
De meesten van ons waren in de periode dat we verslaafd waren niet in staat op de juiste manier voor onze kinderen te zorgen. Als die tijd achter de rug is, beginnen we ons schuldig te voelen en schamen ons voor ons vroegere gedrag. Vergeet nooit dat verslaving een kwaal is waar niemand om gevraagd heeft noch verdiend heeft. Ons gedrag in de tijd dat we gebruikten was een symptoom van onze stoornis en zegt niets over hoe we werkelijk zijn of waar we voor staan.''

Murk zucht. Hij vindt de tekst wel heel Amerikaans, erg pathetisch. Hij vraagt zich af welke vorm Charla voor haar cursus heeft bedacht. Hij bedenkt dat, mocht zij met een voice-over willen gaan werken, het geheel erg op een reclameboodschap van Tel Sell zal lijken.

Mise-en-scène:

vrouwelijke counselor op speelplaats

met spelende kinderen op de achtergrond

Counselor:

''Het is nooit te laat om als ouder de zorg voor onze kinderen weer op ons te nemen op een manier waarbij het onderling vertrouwen tussen ons en onze kinderen verstevigd wordt en de mate waarin ieder zich in het gezin met de ander verbonden voelt weer als vanouds is. We beginnen met het leggen van een goede basis voor de communicatie tussen ons en de kinderen. Tijdens de periode van verslaving was de aandrang drank en drugs te gebruiken vaak zo groot dat we de behoeften van onze kinderen uit het oog verloren. Dit gaf hun het gevoel dat ze buitengesloten waren en zorgde ervoor dat ze uiteindelijk helemaal ophielden met het openbaren van hun gedachten en verlangens tegenover ons. Als kinderen onverwacht gekwetst worden, klappen ze dicht. Maar wanneer ze dan weer het idee krijgen dat er wordt geluisterd, zullen ze zich weer voor ons openstellen. Luisteren is iets wat je moet leren.''

De cursus gaat verder met een rollenspel. Er komt een huiskamer in beeld waar een man met een meisje op een bank zit te praten.

Scene een:

Listening to our childeren
Het luisteren naar wat er in je kind omgaat

Mise-en-scène:

vader + dochter in huiskamer op bank

Vader: ''Hoe was het op school?''
Dochter: ''Gaat wel.''
Vader: ''Heb je een leuke dag gehad?''
Dochter: ''Jaaa!''
Vader: ''Heb je huiswerk?''
Dochter: ''Een beetje.''

De counselor duikt weer op, legt uit wat er allemaal in het gesprek tussen ouder en kind is misgegaan en hoe het beter zou kunnen worden aangepakt.

Mise-en-scène:

vrouwelijke counselor op speelplaats

met spelende kinderen op de achtergrond

Counselor:

''Vader probeerde een gesprek te beginnen. Maar het schoot niet echt op, omdat hij vragen stelde die simpelweg met ja en nee te beantwoorden waren. Waarschijnlijk zal er meer succes worden geboektworden als er open vragen worden gebruikt. Kijk toe hoe het gesprek verloopt als we open vragen gebruiken.''

Mise-en-scène:

vader + dochter in huiskamer op bank

Vader: ''Wat heb je vandaag op school gedaan?''
Dochter: ''Hetzelfde als altijd.''
Vader: ''Ik weet niet wat hetzelfde als altijd is. Ik ben alweer een tijdje van school, weet je. Vertel eens hoe je dag was. Wat was je eerste les?''
Dochter: ''Engels.''
Vader: ''Wat vind je van de leraar?''
Dochter: ''Mevrouw... o, die is best chill.''
Vader: ''Waarom is ze zo anders dan de andere leraren?''
Dochter: ''Ze maakt de lessen minder vervelend door ons in verschillende groepen op te delen en met elkaar in competitie te laten gaan.''

Murk is blij dat de tweede versie van het rollenspel ook nog even kort door de counselor wordt geëvalueerd.

Mise-en-scène:

vrouwelijke counselor op speelplaats

met spelende kinderen op de achtergrond

Counselor:

''Het lukte de vader veel beter om in gesprek te komen met zijn dochter toen hij open vragen stelde en naar haar antwoorden luisterde. Als we onze kinderen laten merken dat we naar ze luisteren, zullen ze over hun gevoelens beginnen te praten.''

Murk krijgt gedurende de eerste uren dat hij aan de vertaling werkt veel bewondering voor de mensen die de ondertiteling bij live uitzendingen verzorgen. Het snauwerige, Amerikaanse Engels van de vrouw is niet makkelijk te volgen. Het gaat hem allemaal veel te snel. Hij moet constant stoppen om een stuk dat hij niet precies heeft verstaan opnieuw af te spelen. Dat is erg omslachtig, omdat hij de window van de tekstpagina waar hij zijn tekst intikt, naast de begeleidende beelden van de dvd op het kleine scherm van zijn laptop heeft staan. Dat is wel nodig om te kunnen zien in welke context het rollenspel zich afspeelt en vooral omdat hij de cursor steeds terug moet zetten naar het punt waar hij de conversatie niet meer heeft kunnen bijhouden.
De meeste tijd gaat echter verloren doordat het kleine tijdsbalkje dat onder in het beeld slechts grofweg aangeeft tot welk moment hij gevorderd is en hij hierdoor bij het resetten steeds hele stukken waar hij de vertaalslag al van heeft gewonnen nog eens voorbij moet laten komen.
Murk moet sterk aan de film Groundhog Day denken. Daarin belandt de hoofdrolspeler, een weerman die de dag moet verslaan waarop een bosmarmot zijn hol verlaat en aldus de lente aankondigt nadat hij door een sneeuwstorm gedwongen wordt in het slaperige stadje te blijven overnachten, in een tijdlus waardoor de dag zich talloze malen herhaald.
Het geluid van rinkelende sleutels doorbreekt de slameur. De deur tussen de hal en werkvloer gaat open en Hannah treedt binnen. Murk zet de dvd stil, slaat zijn ogen op, doet zijn oortje uit en begroet zijn collega.
Er wordt verse koffie gezet en water verhit. Charla neemt thee. Hannah drinkt koffie en vraagt Murk of hij misschien ook wat wil drinken.
Hij wil ook heel erg graag nog wat koffie. Hannah schenkt in. Charla nipt van haar thee en vraagt Murk of het een beetje wil lukken met de vertaling.
Murk vertelt dat het hem toch ietwat tegenvalt, omdat hij er lang niet zo snel mee opschiet als hij zou wensen. Dat hij de vertaling waarschijnlijk later beter kan herschrijven aangezien hij er tot nu allemaal wel zeer kromme zinnen van heeft gemaakt.
''Het klinkt allemaal erg vreemd. Maar de Amerikaanse omgangsvormen zijn nu eenmaal anders dan hier. Ze zijn daar een stuk formeler en preutser dan in Gedogia. Misschien zou ik er beter aan doen die dvd gewoon een aantal keren te bekijken, daar wat aantekeningen bij te maken en er dan een synopsis van te schrijven, die ik daarna kan uitwerken.''
Charla stelt hem gerust. Ze wil de uiteindelijke tekst in haar eigen woorden gaan schrijven en zegt dat zij aan een letterlijke vertaling meer dan voldoende heeft.
Murk haalt zijn schouders op en gaat verder met vertalen. Hij is door het werken aan zijn roman gewend zijn uiterste best te doen om in goed lopende zinnen te schrijven. Maar als Charla met minder tevreden is, maakt het hem ook niet zoveel uit.

Scene twee

How your children feel now that you're in recovery
Wat gaat er door kinderen heen gaat nu je het herstel ter hand hebt genomen

Mise-en-scène:

vrouwelijke counselor op speelplaats

met spelende kinderen op de achtergrond

Counselor:

''Kinderen van alle leeftijden hebben ideeën over onze verslaving en het herstel daarvan. Het is belangrijk ze de kans te geven daarover te praten als we willen dat ze ons vertrouwen en respecteren. De kans is groot dat ze rondlopen met gevoelens van woede, zich generen of verward zijn. Vraag je kinderen wat hun gevoelens over de gebeurtenissen in het verleden zijn. Dat kan best confronterend zijn. Kinderen zien en begrijpen vaak veel meer dan je denkt. Het breekt je hart als je dan hoort hoe ze geleden hebben door sommige van onze daden. Maar we winnen meer door hun de kans te geven erover te praten dan door pijnlijke onderwerpen te vermeiden. Dit voorkomt dat onze kinderen een emotionele last moeten torsen waar ze ook niet op zaten te wachten en verlost ons van schuldgevoel en schaamte. Vraag hun naar specifieke gebeurtenissen, houd er rekening mee dat dat pijn kan doen, bied je verontschuldigingen aan en laat het van je afglijden.''

Murk vraagt zich af of het toch niet veel gemakkelijker is een geheel nieuwe tekst voor de cursus te schrijven. Maar daarvoor ontbeert het hem aan de benodigde basiskennis en het zal Charla, die wel in de materie is ingevoerd, uiteraard aan tijd ontbreken het een en ander helemaal zonder dat ze daar enige leidraad bij heeft op poten te zetten.
Hij bedenkt dat als het aan hem zou worden overgelaten de cursus ook weinig therapeutische waarde zou hebben, omdat hij er dan waarschijnlijk meer een soort fakecursus van zou gaan maken. Zoiets als Arjan Ederveen in de jaren '90 met Creatief met Kurk op televisie heeft gebracht.
En omdat hij zich nu eenmaal heeft voorgenomen zich bij deze eerste werkkring waar hij zich in ruim tien jaar heeft begeven serieus op te stellen en de ongein die er in zijn brein opwelt beter voor zijn boek kan bewaren, gaat hij weer door met het letterlijk vertalen van het volgende rollenspel.

Mise-en-scène:

moeder + dochter in de keuken

Moeder: ''Kan ik even met je praten?''
Dochter: ''Ja hoor.''
Moeder: ''Weet je nog dat feestje vorig jaar waar ik toezicht hield?''
Dochter: ''Waarom moeten we daar nu over praten?''
Moeder: ''........''

Hannah en Charla bespreken wat hen deze dag te doen staat.
Er staan vier afspraken met cliënten in de agenda.
Hannah kan zich vooralsnog bezighouden met het indienen van declaraties voor therapeutische sessies. Er zijn een aantal aanvragen voor hulp. Enkele verzoeken voor vervolgafspraken, via de mail binnengekomen, moeten nog worden beantwoord. En de reserveringen voor de Ademhalingsdag, die op een zondag later deze maand zal worden gehouden, moeten ook nog worden bevestigd.
Charla gaat zich verdiepen in de verslagen van vorige sessies om zich voor te bereiden op gesprekken met patiënten, die ze later op de dag zal gaan behandelen.
Murk is inmiddels alweer een flink stuk gevorderd met de vertaling.

How our children feel about our illness

Hoe onze kinderen tegenover onze kwaal staan

Scene drie

Mise-en-scène:

weer een gesprek in de keuken tussen moeder + dochter

Moeder: ''…....

Dan dient de volgende afleiding zich alweer aan. Hannah slaakt een luide kreet.
Murk drukt op stop en kijkt haar vragend aan. Zijn collegaatje legt uit dat ze met: ''Hé, daar heb je de geitenwollensokkenman'' op Abel Landvreugd, therapeut Transformational Breathing bij SSS wiens aankomst ze zojuist door het keukenraam heeft waargenomen, doelt.
Er komt een man met een wilde haardos binnen. Hij ontdoet zich van zijn zware schoudertas, laat zijn scheerwollen jas op de grond onder de kapstok in de hal achter, loopt naar de huiskamerkeukenwerkplek en begroet de aanwezigen.
Murkt zegt hallo en vertaalt door. Bij de volgende scene wordt hij opnieuw onderbroken.

Scene vier

Mise-en-scène:

gesprek in tuin tussen vader + zoon + vriend

Vader: ''….....

De deurbel gaat. Hannah laat de vrouw, die voor de ademsessie met Abel komt, binnen.
Nadat zij aan Murk is voorgesteld en op de vraag van Hannah of zij wellicht een kop thee of koffie wil de keuze voor een kop citroenthee heeft gemaakt, wordt ze verzocht alvast naar de tweede verdieping te gaan.
Abel opent de koelkast, grijpt een pak yoghurt en een zak graanproducten, mengt de substanties door elkaar, verontschuldigt zich met volle mond voor het feit dat hij nog geen tijd heeft gehad om te ontbijten en vertrekt, al kauwend, met de kop thee voor zijn cliënt naar boven.
Hannah en Murk drinken koffie. Charla neemt nog een kop thee en vertelt haar kersverse werkkracht dat haar iets is opgevallen aan zijn gedrag ten opzichte van de cliënte die zojuist is gearriveerd.
''Je was erg beleefd, hoor. Je zei haar keurig goedendag. Maar je keek haar daarbij nauwelijks aan.''
Murk weet dat hij altijd een beetje verlegen is in situaties waarbij hij mensen voor het eerst ontmoet en dat hij bovendien vaak snel een eind aan plichtplegingen maakt als het hem niet echt noodzakelijk lijkt uitgebreid contact met iemand te leggen.
Het leek hem in dit geval gepast even snel hallo te zeggen tegen iemand die niet voor hem maar voor een therapeut kwam en daarna weer verder te gaan met het werk waar hij voor was aangesteld.
Hij is zich er helemaal niet van bewust dat het zo overduidelijk zichtbaar is en het wellicht storend over zou kunnen komen. Hij neemt zich voor er in de toekomst op te letten.
Hannah en Charla gaan weer aan hun werk. Murk gaat door met vertalen.

Scene vijf

Mise-en-scène: dochter verlaat huis en wordt door moeder

(Noot Murk: in een paars Teletubbieachtig broekpak) achterna gerend

Moeder: ''Wacht eens even. Hier, neem je jas. Het is koud buiten.''
Dochter: ''Nee, ik wil die jas niet!''
Moeder: ''Het kan me niet schelen of je de jas wilt Je neemt hem maar mee!''
Dochter: ''…......

Murk kan even niet op het juiste Nederlandstalige woord voor ‘‘painfull’’ komen. Pijnvol klinkt hem wel erg merkwaardig in de oren. Hij besluit een vertaalwebsite te raadplegen en komt erachter dat het woord waarnaar hij op zoek was uiteraard pijnlijk moet zijn.
Hannah en Charla zijn gestopt met werken om te gaan lunchen. Ze maken pompoensoep klaar en beginnen daar op luidruchtige wijze een klein dozijn rijstcrackers bij te verorberen.
Murk bedankt voor het aanbod mee te eten en loopt naar de hal om de meegebrachte boterhammen, die hij die ochtend heeft gesmeerd, uit zijn rugzak te pakken.
Na de lunch opent Hannah de deur naar de tuin en steekt een sigaretje op.
Hoewel hij als hij thuis aan het schrijven is toch de ene sigaret met de ander aansteekt, is het Murk gelukt de hele morgen niet aan de inname van nicotine te denken.
Hij deelt mee dat hij ook wel de behoefte heeft te roken. Maar was er vanuit gegaan dat bij SSS een niet-roken regime zou heersen, omdat ze daar ook mensen van hun rookverslaving proberen af te helpen.
Murk loopt naar de hal om zijn aansteker en peuken te pakken en staat op het punt zich bij Hannah in de tuin te gaan voegen.Charla glimlacht.
''Je mag hier gewoon net zo vaak rookpauzes nemen als je wilt, hoor.''
Hannah en Murk zijn uitgerookt en gaan weer naar binnen.
Murk speelt met het idee Hannah te vragen of zij er ook zo van heeft genoten. Maar voordat hij zijn gedachten in woorden heeft kunnen omzetten, heeft Charla een verzoek.
''Er is nog iets wat ik je zou willen vragen. Heb je misschien zin een rol te spelen in de dvd die ik ga maken? Het wordt een lowbudgetproductie. Dus daarom wil ik gebruik gaan maken van vrienden en kennissen om de rol van cliënten te spelen.''
Murk denkt dat hij er niet al te veel voor voelt. Hij zegt dat hij er nog over na zal denken.
De deurbel kondigt de komst van de volgende cliënt aan. Ze krijgt thee aangeboden. Charla neemt zelf ook en vertrekt met haar naar de eerste verdieping.
Murk gaat weer aan het werk.

Scene zes

Mise en scène:

dochter hangt op de bank in de huiskamer,

ma komt binnen en gaat op een stoel naast haar zitten.

Moeder: ''Liefje, kan je me vertellen waarom je die jas niet wilt dragen.'
Dochter: ''Hij is lelijk. Ik haat hem!''
Moeder: ''Schatje, ik heb hem vorig jaar pas gekocht en hij past je nog steeds.''
Dochter: ''Ik wil een nieuwe.''
Moeder: ''Liefje, dat kunnen we ons niet veroorloven en deze past nog steeds.''

(Noot Murk: ze heeft waarschijnlijk het gehele kledingbudget van haar gezin al aan Teletubbieoutfits voor zichzelf uitgegeven)

Er klinkt een hoge, langgerekte gil door het huis.
Murk kijkt Hannah aan. Zij verklaart lachend dat het geluid ongetwijfeld van de cliënte van Abel afkomstig zal zijn. Dat dit rumoer onderdeel uitmaakt van de gebruikelijke, bijkomende symptomen van de ademsessie.

Nadat Murk een tijdje ongestoord heeft kunnen vertalen, komen Abel en zijn cliënte weer naar beneden.

Ze heeft een rood hoofd en vertelt dat zij veel aan de behandeling heeft gehad. Zich een geheel nieuw mens voelt. Hannah vraagt of ze een nieuwe afspraak wil maken. Dat wil ze.
Er worden enkele voorstellen voor tijden met gaten in de agenda van SSS gedaan en een dagdeel geprikt waarop zij vrij is.
Abel weet niet of hij die dag wel beschikbaar is. Hij is zijn agenda vergeten.
Hij belooft het thuis na te kijken en Hannah daarvan op de hoogte te stellen, zodat zij de cliënte een bevestiging kan mailen.
De vrouw vertrekt en Murk maakt een opmerking over de aparte geluiden die eerder van boven tot hen zijn gekomen.
''Het klonk bijna als een orgasme. De buren zullen wel denken.''
Abel gooit zijn hoofd in zijn nek en produceert een luide lach.
Hannah schatert mee en herinnert Abel aan zijn afspraken voor de rest van de week.
Abel kan niet op woensdag.
''Dan heb ik zangles.''
Hannah zucht. Zij belooft de cliënten, die voor woensdag bij hem gepland staan, te berichten dat hun sessie geen doorgang kan vinden en hem zal bellen over nieuwe afspraken zodra ze daar contact met hen over heeft gehad.
Abel hijst zich weer in zijn van schapen geschoren jas, schoudert zijn tas en vertrekt.
Charla komt met haar cliënte naar beneden en maakt een afspraak voor een nieuw gesprek.
Hannah stelt haar op de hoogte van de misvattingen over de Abelsessies later die week.
Charla kijkt verbaasd.
''Wie heeft die afspraken dan in vredesnaam gemaakt?''
Hannah is verontwaardigd.
''Jij. Ik was die week vrij!''
Hannah vertrekt om haar zoontje van school te halen en naar haar moeder te brengen. Die zal 's avonds op hem passen als zij met Charla naar de televisiestudio gaat.
De bel gaat. Charla laat een vrouw binnen. Murk wordt voorgesteld. De cliënte krijgt thee en mag op de tweede etage plaats gaan nemen.
Voordat Charla naar boven vertrekt, vraagt ze Murk of hij de telefoon zou willen beantwoorden terwijl zij in sessie is en de cliënte, die voor haar volgende gesprek komt, binnen te laten en thee of koffie aan te bieden.
''En zeg dan maar dat ik nog even bezig ben en ze alvast naar de eerste etage mag.''
Murk hoort de instructies aan en zegt dat het hem wel zal lukken deze uit te voeren.
Hij legt de gsm binnen handbereik en wil net verder gaan met de vertaling als het ding luid kabaal begint te produceren.
Murk slaagt er niet in de mobiel te bedienen met de aanwijzingen die hij zojuist heeft gekregen. Hij drukt op het knopje dat Charla hem heeft aangewezen en roept een paar keer hallo, maar er komt geen antwoord.
Hij stelt de dvd-speler weer in werking en vertaalt twee zinnen.
Het mobieltje begint opnieuw lawaai te maken. Deze keer blijkt het een sms-boodschap te zijn.
Murk staat op, opent de deur naar de tuin, neemt een sigaret en inhaleert diep.

Charla en haar sessieklant komen naar beneden. Er wordt een nieuwe afspraak genoteerd.

Bij het afscheid vraagt de cliënte Charla of zij nog een geschikte therapeut kent waar een jongen die teveel blowt terecht kan.

''Is die kliniek van Keith Bakker misschien iets voor hem?''

Charla antwoordt dat de jongeman dan wel erg rijk moet zijn, omdat de tarieven daar torenhoog zijn.

''Maar je kunt hem ook naar mij sturen.''

De vrouw toont haar verbazing.

''U doet toch alleen vrouwen?''

Charla helpt het misverstand lachend uit de wereld.

''Nee hoor, nu ook mannen. Dat staat weliswaar nog niet in de brochure. Op mijn website is het al wel aangepast.''

De vrouw wordt naar de voordeur begeleid. Charla neemt thee en vertelt dat ze 10.000 exemplaren van de folder heeft laten printen.

''Zodra die op zijn, moet jij maar een tekst voor een nieuwe schrijven.''
Murk meldt dat het opnemen van de telefoon toch niet geheel naar tevredenheid is verlopen.
''Ik speelde het niet klaar met de beller in gesprek te geraken en even later is er ook nog een kort dienstboodschapje binnengekomen.''
Charla haalt haar schouders op, pakt de telefoon en leest het sms'je, zegt dat het niet zoveel uitmaakt en dat zij hem later nog wel eens precies zal uitleggen hoe het apparaat werkt.
Het berichtje is afkomstig van de klant waarmee ze op dit tijdstip een afspraak zou hebben.
Ze leest de akte van verlating, die de schrijfster als reden heeft opgegeven en neemt contact met haar op.
'Ja, het is nu eenmaal zo dat er rond dit tijdstip altijd files op de rondweg staan. Dan zie ik je zo wel verschijnen.''

Hannah is weer terug. Ze zet thee voor zichzelf en Charla en vraagt of Murk ook wat wil drinken. Hij heeft meer dan genoeg van de koffie en kiest nu voor thee.
Charla pleegt nog een paar telefoontjes. Het laatste met een kliniek om de opname van een cliënt te regelen, wordt op een dusdanig luide toon gevoerd dat Murk en Hannah kunnen meegenieten.
Het gesprek handelt over een seksverslaving.
Als Charla de persoonsgegevens van de man met een driedubbele achternaam doorgeeft en daaraan toevoegt dat het inderdaad een hele mond vol is, schiet de thee Murk in het verkeerde keelgat. De combinatie van de uitdrukking ‘‘een hele mond vol’’ met seksverslaafd is hem te veel. Hij vraagt zich af of het aan hem ligt dat hij aan orale seks moet denken. Maar als hij opzij kijkt, ziet hij aan het lachende gezicht van Hannah dat zij dezelfde associatie moet hebben gehad.
De cliënt arriveert. Ze krijgt thee en wordt door Charla mee naar boven gevoerd.
De rest van de middag komt nog maar weinig van vertalen.
Murk en Hannah praten over de ervaringen, die zij gedurende de tijd dat ze bij SSS werkt, heeft opgedaan.
De tijd die hieraan wordt besteed, lijkt Murk een goede investering in de toekomst.
Een degelijke samenwerking onder collega's is een pre en de kennis die hij hierbij opdoet, zal hij kunnen gebruiken om zijn werk beter te verrichten als hij, op dagen dat Hannah niet aanwezig is, haar taken zal moeten overnemen.
Hannah vertelt dat zij de eerste tijd ook veel moeite heeft gehad met het beantwoorden van de telefoon.
Charla komt weer naar beneden. Nadat ze haar klant heeft uitgelaten, komt ze de werkruimte binnen en neemt thee.
Ze is erg verbaasd dat Murk nog niet is vertrokken. Hij vertelt dat hij eigenlijk niet precies wist tot hoe laat hij moest blijven.
''Er was bij het sollicitatiegesprek alleen afgesproken hoeveel uur ik per week zou gaan werken en op welke dagen. Maar niet hoe die tijden per werkdag verdeeld zouden worden. En ik wilde niet zomaar de deur uit lopen zonder dat ik dat met je had besproken.''
Charla doet een voorstel.
''Nou, je werkt twintig uur per week. Dus ik zou zeggen twee dagen van zeven en een van zes.''
Als snel zijn Murk en Charla het erover eens dat hij dan op vrijdag een uur minder zal werken en nu naar huis kan.
Murk raapt zijn spullen bij elkaar en begint alles in zijn rugzak te proppen. Als hij op het punt staat zijn laptop uit te zetten, reikt Charla hem een USB-stick aan.
''O ja, zou je hier de vertaling voor zover je bent gevorderd op kunnen zetten? Dan kan ik die vanavond nog even doorlezen.''
Nadat Murk het tekstbestand naar het insteekgeheugen heeft gekopieerd, wenst hij Charla en Hannah nog heel veel succes bij de proefopname van de televisieshow en loopt naar de deur.
''Nou, tot woensdag dan maar!''
Hannah verbetert hem lachend.
''Wat mij betreft tot vrijdag, hoor. Ik werk maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag. Op woensdag ben ik vrij.''
Murk trekt zijn jas aan en loopt naar de deur.

''Nou, jij tot vrijdag dan.''

Murk trekt de deur van SSS stevig achter zich dicht, steekt een sigaret op en neemt een alternatieve route, die volgens hem ook wel richting van het trolleybusstation zal leiden.
Hij heeft geen haast, geen afspraken voor de rest van de dag en de zon schijnt.
Morgen hoeft hij niet te werken en kan hij zich dus weer volop aan het schrijven van Seizoensgebonden wijden.
Bij de supermarkt van het kleine winkelcentrum dat op zijn weg komt, schaft hij zich het aantal blikken bier aan dat hij voor zijn gevoel wel heeft verdiend nadat hij voor het eerst in ruim een decennium een hele dag heeft gewerkt.
Murk opent een biertje en bedenkt dat de hele situatie waarin hij is verzeild interessant genoeg moet zijn om meer dan voldoende boeiend materiaal voor zijn roman op te leveren.
Hij bereikt het trolleybussstation van Mondien in een opperbeste stemming, stapt in de reeds gereedstaande trolleybus. De reistijd naar het hoofdspoorwegstation gebruikt hij om aantekeningen te maken.

Hij schetst alles wat hem van zijn eerste werkdag is bijgebleven in afgemeten pennenstreken om er later een korte impressie voor zijn roman over te kunnen schrijven.

Een uitvergroting van de werkelijkheid geeft altijd een vertekend beeld. Maar dat kan bij literatuur geen kwaad.

Murk bereikt het hoofdspoorwegstation. Als hij naar de pont loopt, meldt zijn mobiel dat hij een beller heeft.
''Hoi, met Charla. Kan je woensdag misschien een uurtje later komen? Ik moet eerst nog naar Wolkewietje en ik denk niet dat ik op tijd terug kan zijn.''
Het gesprek is door de in het station heersende omgevingsgeluiden al niet makkelijk te verstaan en omdat er aan de andere kant van de telecomverbinding op de achtergrond ook nog luid ‘‘smakelijk eten smakelijk eten, hap hap hap’’ wordt gezongen, duurt het even voordat Murk begrijpt dat het hier dus waarschijnlijk toch geen matineus bezoek aan een lokale coffeeshop betreft.
''Je moet eerst naar een kleuterontbijt van het kinderdagverblijf op de Dick Laanweg?''
Murk had zich eerder al voorgenomen soepel tegenover wisselende werktijden te staan. Dan kon hij als hij door onvermoede omstandigheden gedwongen mocht zijn iets later te komen of eerder te vertrekken ook beroep doen op clementie van zijn werkgeefster.
''Prima. Dan kom ik toch gewoon een uur later. En doe de groeten aan Chadidja.''

Thuisgekomen bereidt Murk een avondmaaltijd en zet de televisie daarbij aan.

Er wordt een documentaire uitgezonden die een indruk van het leven en de werken van Pierre-Auguste Renoir geeft.

Na het eten start Murk zijn laptop op en bekijkt wat er op internet over de dvd, die hij vandaag heeft vertaald, te vinden is. Hij komt al snel op de site van het Treatment Center dat de cursus geproduceerd heeft.

Hij vraagt zich nogmaals af of hij de inhoud van de dvd straffeloos mag kopiëren en vertalen zonder problemen met federale organisaties van buitenlandse grootmachten te krijgen.

''Ach, ze zullen het ongetwijfeld veel te druk hebben met het dichten van WikiLeaks.''

De dvd is geproduceerd in Pleasant Valley. De naam van het plaatsje klinkt Murk in de oren als dat van zo'n typisch Amerikaans stadje met keurig aangeharkte gazonnetjes waar geen moer te doen is.

Dat moet wel een goede voedingsbodem voor het gebruik van alcohol en drugs zijn. Dan is een centrum voor het behandelen van verslavingen geen overbodige luxe.

Murk besluit Jacqueline te mailen om beknopt verslag te doen van alles wat hij deze dag heeft meegemaakt. Zijn zus mailt al snel terug.

Hoi Mukkie,

Wat een vreselijk gezeik en dan kan ze nog niet eens zelf een therhapie verzinnen.

Hoe lang moet je daar nog blijven?

Nou succes met die zeefteven en de geitenwollensokken man.

Jacq

Murk mailt terug.

Hoi Jacq,

“Zweefteven” schrijf je met een “w” en “therapie” met één “h”!

Dat gezeik is heel inspirerend hoor, ik heb op de terugweg naar huis aantekeningen gemaakt zodat ik er later een leuk stukje voor Seizoensgebonden over kan schrijven.

Zie mij maar als een soort Paard van Troje in schaapskleren in de geitenwollensokkensector!

Charla is volgens mij best in staat om zelf een onzinnige therapie te verzinnen, maar ze denkt waarschijnlijk dat het sneller gaat als ze een cursus laat vertalen en daar een eigen versie van maakt.

Volgens mijn contract zit ik daar nog wel even en voorlopig vermaak ik me er best.

Ik verheug me nu al op de volgende keer dat de geitenwollensokkenman weer opduikt.

Murk

Op de televisie begint het journaal. Er is politiek nieuws. De Commissie Van Mierlo heeft een persco gegeven.

Van Mierlo stelt de andere leden van de naar hem genoemde werkgroep voor.

''Het is mij een eer u de andere leden van de trojka te presenteren. Links van mij zit drs. Adrianus Petrus Wilhelmus Melkert, lid van de Raad van State in buitengewone dienst en ter rechterzijde, links voor u, dr. Neelie Kroes, prominent VVD-lid.''

De commissievoorzitter deelt mee dat er in alle beslotenheid gewerkt is aan een grondwetswijziging.

''Het was een heidens karwei. Je moet zorgen dat alle neuzen dezelfde kant op staan. Anders krijg je toch maar scheve gezichten. Maar onder druk wordt alles vloeibaar. Ik kan u vertellen dat het ons is gelukt een degelijk voorstel te concipiëren dat spoedig aan beide Kamers kan worden voorgelegd. De majesteit en de kroonprins zullen uiteraard de wil van het parlement en dus van het volk respecteren.''

Er is gelegenheid tot het stellen van vragen. Een journalist wil weten wat Van Mierlo gaat doen nu zijn opdracht volbracht is.

''Mijn werk zit er nog niet op. Na de verkiezingen en de overgang zal ik me gaan bezighouden met de informatie voor een nieuw kabinet.''

Van Mierlo citeert Niccolo Machiavelli.

''Niets is lastiger om aan te pakken, hachelijker om er de leiding over te nemen, of minder zeker van succes, dan het invoeren van nieuwe dingen. Omdat degene die nieuwigheden invoert, hen die het in de oude toestand goed ging tot vijanden en hen die het onder de nieuwe omstandigheden goed zou kunnen gaan als lauwe verdedigers heeft.''

De andere leden van de commissie krijgen het woord. Ze roemen de leidinggevende capaciteiten van de voorzitter.

De televisieavond wordt vervolgd met een actualiteitenprogramma van de gezamenlijke omroepen.

Historicus en koningshuisdeskundige Gerard Aalders laat zijn licht over de toekomstige alteratie van monarchie naar republiek schijnen.

''Een democratie heeft een gekozen staatshoofd nodig. We weten niet wat er allemaal op het paleis besproken wordt. Bij de formatie worden de voordrachten van de fractievoorzitters weliswaar openbaar gemaakt, maar hoe er verder over wordt gepraat, weten we niet. De macht van koningin Beatrix is vrij goed vastgelegd in de wet en feitelijk beperkt tot het weigeren van haar handtekening onder een wet. Maar er is ook haar invloed, die oncontroleerbaar is maar wel groot. Ze heeft een grote dossierkennis en boezemt ontzag in. Zeker jonge ministers zullen daar in het begin van hun regeerperiode van onder de indruk zijn en durven daarom nauwelijks tegen haar in te gaan. Je moet om de vier jaar kunnen zeggen: ''Het is mooi geweest, wegwezen''. Daarmee beperk je de invloed van niet-gekozenen, die ook als ze niet zo slim zijn tientallen jaren hun macht kunnen uitoefenen.''

Daarna geeft Willem Wittenveen, hoogleraar Rechtstheorie aan de Universiteit van Tilburg en oud-senator van de PvdA, zijn visie op de kwestie.

''Beatrix heeft bij de formatie een grote rol. Zij staat boven de partijen en die positie geeft de ruimte waarin een informateur verschillen tussen de partijen kan overbruggen. Na de verkiezingen wordt ons land een tijdlang niet geregeerd en dan is het goed dat er een koningin als symbool van het land is. Juist omdat de koningin deze rol heeft in de formatie, krijgt de informateur speelruimte om compromissen te zoeken en heeft meer gezag. Natuurlijk kan ook de Tweede Kamer een informateur aanwijzen, maar dan krijg je een ander probleem. Want als de onderhandelingen vast komen te zitten, moet daar door de informateur in het openbaar verslag van worden gedaan en komen alle twistpunten naar buiten. De tegenstellingen worden toch al uitvergroot door alle media-aandacht. Ik denk niet dat de majesteit commando's geeft maar eerder een sturende werking heeft door vooral te vragen wat het een en ander voor gevolgen voor de samenleving heeft. We hebben dit ondemocratische onderdeel juist nodig om de democratie goed te laten functioneren.''

Murk wil de televisie uitschakelen en naar bed. Maar er is nog een extra journaal.

De nieuwslezer meldt dat er een Verenigde Vergadering van de Eerste en Tweede Kamer heeft plaatsgevonden.

Na een kort en heftig debat is er een hoofdelijke stemming geweest. De uitkomst was dat een krappe tweederde meerderheid voor het afschaffen van de monarchie heeft gestemd.

Alvorens de bijeenkomst werd besloten, deelde de voorzitter van de Eerste Kamer, die de gezamenlijke vergadering voorzat, mee dat de Raad van State in afwachting van de verkiezingen en de hierop volgende stemming onder de nieuwe leden beider Kamers voorlopig als waarnemer van het koninklijk gezag zal optreden. De majesteit is hiervan telefonisch op de hoogte gesteld.

Dan verschijnt Van Mierlo in beeld met een korte verklaring.

''Het was spannend. Er hing de geur van wilde beesten in de Ridderzaal. En dan bedoel ik niet die van gnoes. Maar het is gelukt. De senatoren en leden der Tweede Kamer hebben de juiste beslissing genomen. Ik heb goede hoop dat de nieuwgekozen leden van beide Kamers na de verkiezingen dezelfde wijsheid ten toon zullen spreiden.''

Murk zet de televisie uit, begeeft zich naar zijn slaapkamer en droomt van de republiek.

 Naar het volgende hoofdstuk 

 

 Inhoud Roman Seizoensgebonden 

  Terug naar de thuispagina