Lentebal hoofdstuk 17

-17-

Murk wordt wakker en zet de radio aan. Het is nog te vroeg voor het Radio 1 Journaal. Er wordt nog slechts muziek uitgezonden.
Na een kort bezoek aan het toilet gaat hij weer op bed liggen en gebruikt de tijd tot de eerste nieuwsberichten over hem zullen worden uitgestort om de dag die voor hem ligt te overdenken.
Hij is een paar dagen geleden opnieuw bij Phoenixdetachering geweest. Nadat de sollicitaties bij Fairfood en MUG Magazine geen doorgang hadden gevonden, was Hugo de Grote op zoek gegaan naar andere mogelijkheden en heeft hij nog een paar vacante posities gevonden waarover hij graag de mening van zijn cliënt zou willen hebben.

De consulent had hem in een korte telefonade gemeld dat hij nu dus een baan had gevonden die hem dus uitermate geschikt voor Murk leek. Dat Murk die baan dus wel heel erg leuk zou vinden.

Het met veel stopwoorden gelardeerde telefoongesprek had Murk niet veel wijzer gemaakt en het derde onderhoud bij Phoenix was ook enigszins onbevredigend verlopen.

Het feit dat deze keer maar vier potentiële arbeidsplaatsen voor hem op de rol hadden gestaan, was al een veeg teken. Blijkbaar werd de spoeling dunner.

Hij kon de gedachtegang van de consulent wel volgen. In een van de vacatures was sprake van werkzaamheden bij een centrum voor verslavingszorg. De logische redenering dat Murk daar als ervaringsdeskundige affiniteit mee zou hebben, was wel enigszins gerechtvaardigd.

Maar het was een behoorlijke misvatting te denken dat hij, op het moment dat hem deze mogelijkheid iets nuttigs voor de maatschappij te doen voorgelegd zou worden, een gat in de lucht zou springen.

Het is Murk na het bezoek aan Phoenix nog steeds een raadsel wat dan wel de plezierige kanten van de door De Grote aangedragen functie waren.

In feite staat hij er zeer ambivalent tegenover. Hij heeft natuurlijk wel veel compassie met de problematiek van verslaafden, maar zit niet echt te wachten om op regelmatige basis met hen geconfronteerd te worden. De angst dat hij daardoor weer in verleiding zal komen verdovende middelen te gaan gebruiken is nog te sterk.

Daar kwam bij dat er in de hem voorgelegde A4'tjes maar bar weinig informatie gegeven werd over hetgeen hij bij de desbetreffende instelling moet doen.

De drie andere baantjes die de consulent Murk had toegeschoven, leken hem ook niets.

Het eerste was meer administratief dan de door hem gewenste journalistieke of literaire richting. Bij het tweede zou hij zich de hele dag via de telefoon met klagers moeten verstaan. Murk is bang dat hij de mensen, die zich met hun grieven bij hem zouden melden, al te snel gelijk zou geven. Enerzijds omdat hij het waarschijnlijk volmondig met hun klachten eens was, anders wel om zo snel mogelijk van het gezeur af te komen. 
Hij heeft zichzelf vaak genoeg met klachten bij bedrijven en instellingen gemeld en is hierdoor bekend met de wijze waarop je daar wordt afgescheept in plaats van daadwerkelijk te worden geholpen. Hij heeft het idee dat de manier waarop hij het zelf zou aanpakken niet bij de bedrijfspolicy zal passen.

De derde betrekking was bij het Bijbels Museum. Daar zoeken ze een suppoost/beveiliger, die daarnaast ook koffie en thee moet zetten en rondbrengen.

Murk vindt dat je, als je een uitkering geniet, best iets terug mag doen voor de maatschappij. Het is daarbij meegenomen dat je er ook nog iets van leert. Hij heeft ook geen principiële bezwaren tegen het inschenken en uitreiken van bakjes warme vloeistoffen aan derden.

Het lijkt hem wel goed dat hij naast het schrijven aan wat ooit een roman zou kunnen worden een deel van zijn tijd aan andere, nuttige bezigheden te besteden.

Maar hij was vooral bang dat als hij bij het Bijbels Museum zou worden aangesteld en hij daar het grootste gedeelte van de dag moest rondhangen, zich dusdanig dusdanig gaat vervelen dat hij geheel nieuwe vloeken zou scheppen, die bij bezoekers en directie vast niet al te zeer gewaardeerd zullen worden.

Daarom was hij uiteindelijk toch maar overstag gegaan toen De Grote met het voorstel kwam contact met Sensitive Soul Searching, het verslavingscentrum, op te nemen teneinde een afspraak voor een sollicitatiegesprek te maken. Hij bedacht dat, als het hem echt niets zou lijken, ze hem immers niet zouden kunnen dwingen het baantje te accepteren. Desnoods zou hij de bespreking altijd nog dusdanig kunnen saboteren dat ze er geen brood in zagen met hem in zee te gaan.
Het woord saboteren komt van het Franse woord “sabot”, dat klomp betekent. Het ontstond aan het eind van de 19e eeuw toen Waalse arbeiders van een textielfabriek, die van mening waren dat ze te weinig betaald kregen, hun houten schoeisel in de mechanische weefgetouwen smeten.
De Grote had daarna het telefoonnummer van SSS ingetikt en de verbinding was tot stand gekomen.
Maar het verzoek de dame wiens naam in de baan-annonce vermeld stond te mogen spreken, strandde op een medewerkster die meldde dat haar baas op het moment niet aanwezig was.
Hierna had het uiteraard geen enkele zin meer Murk nog langer in het kantoor van Phoenix op te houden. De Grote deelde mee dat hij later dus nogmaals zou proberen een afspraak met SSS te maken en hem daar dus van op de hoogte zou stellen.
Murk had het pand verlaten en gedacht aan de raadgeving die Karel Nooitgedacht hem meermalen heeft gegeven.
''Je kunt je altijd nog gek laten verklaren, zoals ik eertijds heb gedaan.''
Nu hij daaraan terugdenkt, herinnert Murk zich een oude mop over een man die in een gekkenhuis zat en het verdomde om net zoals de overige patiënten in de tuin aan het werk te worden gezet .
Hij liep met een omgekeerde kruiwagen achter zich aan te slepen. Toen een geneesheer hem vroeg waarom hij niet gewoon zand aan het kruien was, gaf hij ten antwoord dat hij niet gek genoeg was om de rest van zijn verblijf met volle, zware wagens heen en weer te gaan lopen.
Murk lacht. Hij acht zich creatief genoeg om in staat te zijn geheel nieuwe vormen van gestoordheid voor te wenden als dat onverhoopt nodig mocht zijn.

Murk zet de radio harder en luistert naar oud nieuws. Klaarblijkelijk is er tijdens de kwart omwenteling, die de aarde tijdens de periode dat hij heeft geslapen om zijn as heeft gedraaid niets bijzonders voorgevallen.

Hij stapt uit bed, start zijn laptop op, smeert twee boterhammen, zet koffie en doet de televisie aan.

Er wordt een actualiteitenprogramma van de vorige avond herhaald. In de studio zijn enkele leden van de familie Tokkie te gast.

Murk loopt heen en weer tussen toilet, laptop en de keuken. Ook zonder de bijbehorende beelden te bekijken is het geen onverdeeld genoegen de uitzending te volgen.

De dikste familie van Gedogia blijkt erg boos en zeer verdrietig te zijn. Zij claimen dat hun goede naam door woningbouwcorporaties te grabbel wordt gegooid, omdat die tegenwoordig bij beoordelingen van het gedrag van nieuwe huurders het woord “tokkietoets” gebruiken.

Moeder Hanna beweert dat ze door de negatieve publicaties over de familie, die eerder in een tijdschrift zijn verschenen, een hartinfarct, kanker en suikerziekte heeft gekregen.

Volgens Murk heeft de familie Tokkie er zelf alles aan gedaan een slechte reputatie te krijgen. Hij vraagt zich af of het technisch al mogelijk is een relais in televisies aan te brengen waardoor het apparaat automatisch een ander kanaal kiest, of zichzelf geheel uitschakelt, mochten er uitzendingen door de ether golven waarin domheid hoogtij viert.

Hij heeft ook al een naam voor deze nieuwe vinding. De term die door de verhuurders wordt gebruikt om te taxeren of aspirant huurders sociaal genoeg zijn, lijkt hem ook uitermate geschikt voor de in televisietoestellen aangebrachte schakelaars, die in zijn ogen net zo onontbeerlijk zijn als de nipkowschijf. Gelukkig is het ook zonder deze innovatie al mogelijk door te zappen.

De zender waarop het journaal eindeloos wordt herhaald, geeft beelden door van het eerste officiële bezoek dat president Davis van de Verenigde Staten aan Europa brengt.

Murk gaat er even goed voor zitten.

Ter gelegenheid van de toetreding van de republiek Oostenrijk tot de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie bezoekt de machtigste man op aarde de hoofdstad Wenen en spreekt het volk toe.

Helaas is zijn Duits niet toereikend om meer dan een enkele volzin te produceren en ontgaat het hem ook totaal waarom deze met luid gelach wordt begroet.

''Ich bin ein Wiener!''

Murk bedenkt lachend dat, mocht er juist op dit moment een opname van zijn brein worden gemaakt, zijn hersenen de scan nu wellicht hel zou doen oplichten.

Voordat hij de televisie uitzet en achter zijn computer plaatsneemt, noteert hij nog snel even het woord knakworstjes op het lijstje met boodschappen, die mettertijd nog gedaan moeten worden, dat achter de koelkastmagneet is geklemd.

Murk gaat verder met de digitale odyssee op het wereldwijde web waaraan hij meteen na thuiskomst van zijn bezoek aan Phoenix was begonnen om meer informatie over SSS te verkrijgen.
Sinds hij Sensitive Soul Searching voor het eerst heeft ingetikt, speelt er een oud liedje van van Kooten en de Bie door zijn hoofd.
Hij neuriet de melodie en probeert zich daarbij naarstig de bijbehorende tekst te herinneren. Niet tevergeefs.
''Zoek jezelf, broeder, wees en blijf alleen jezelf.''
Na een paar klikken heeft Murk de website van SSS teruggevonden en vliegen begrippen als transformational breathing, tantra en yoga weer om zijn oren.
Het kost Murk een paar uur om alle voorgeschotelde teksten, die hij de eerste keer heeft overgeslagen, aandachtig door te nemen.
Er is een uitgebreide biografie van de oprichtster van SSS en haar beweegredenen mensen te helpen. Daarna volgen omschrijvingen van de andere aan het centrum verbonden therapeuten, inclusief de wijze waarop zij hun cliënten van hun problemen af willen helpen en de kosten die aan het een en ander zijn verbonden.
Het is Murk niet geheel duidelijk waarom deze organisatie gebruik van onbezoldigde krachten meent te moeten maken. Het komt hem voor dat bij een degelijke bedrijfsvoering toch voldoende verdiend kan worden werknemers voor zijn of haar diensten te betalen.
Aan de andere kant zal men bij de Dienst Werk en Uitkering toch wel alles goed gecheckt hebben en niet zomaar iedereen via Phoenix bij een commercieel bedrijf detacheren.

Op het moment dat Murk de site bezoekt, loopt zijn gedachtegang dood. Een luid rinkelen kondigt aan dat er iemand langs telecommunicatieve weg contact met hem probeert te zoeken.
Natuurlijk is het weer Hugo de Grote. Hij heeft een afspraak met Charla Kroepoe van SSS geregeld en wil van Murk weten of hij ook op het beoogde tijdstip ter plaatse zou kunnen zijn.
''Dus ik kan ervan uitgaan dat het je dus wel zal lukken aanstaande donderdag om 14.00 uur op Zweefkluit 13 in Mondien aanwezig te zijn?''
Murk kan de vraag bevestigend beantwoorden, maar De Grote wil nog meer zekerheid.
''Weet je hoe je daar moet komen? Heb je een kaart?''

Murk kan de consulent geruststellen. Het is hem bekend dat Mondien zowel per trein als met de trolleybus in minder dan een kwartier minuten vanaf het hoofdspoorwegstation te bereiken is en de precieze locatie zal hij wel met behulp van Google Maps weten te vinden.

''Het enige probleem lijkt me om het juiste huisnummer te vinden. De naam Zweefkluit doet vermoeden dat het hier een adres in een Vinex-wijk betreft en uit ervaring weet ik dat de nummering daar niet altijd even logisch is.´

De Grote en Murk onderhouden zich nog een tijdje over een cabaretier die ooit de zoektocht naar een woning in een Vinex-wijk in een conference heeft verwerkt.

''Kent u die sketch van Paul van Vliet over die ex-gedetineerde? Die door zijn liefje een deadline kreeg opgelegd en zich voor een bepaalde tijd bij haar thuis in Nieuwegein moest melden, omdat zij anders hun relatie als beëindigd zou beschouwen?''

''Hahaha. Ja, die ken ik dus. Hij moest dus op de Arresleedrift nummer vier zijn en ze had dus al drie jaar op hem gewacht. Hahahaha.''

De dialoog wordt afgesloten met een wederzijdse herhaling van de gegevens over het tijdstip en plaats van handeling, maar niet voordat Murk toch nog even had gevraagd of hij nog bepaalde papieren mee moest nemen.

''Nee hoor, dat is dus niet nodig. Zorg er maar gewoon voor dat je er dus op tijd bent en je een goed humeur hebt. Nou dan zie ik je daar dus wel.''

Murk retrolacht. Hij moet terugdenken aan de pakken gestencilde mededelingen die hij altijd voorafgaand aan het jaarlijkse schoolkamp van de lagere school mee naar huis kreeg.

Na de ellenlange opsomming van handige gebruiksvoorwerpen, artikelen om de persoonlijke hygiëne te waarborgen en allerlei soorten kleding, die voor alle eventueel voorkomende weersomstandigheden te pas zouden komen, stond er ook altijd nog die ene cursief en vetgedrukte mededeling onderaan de laatste pagina.

“En een goed humeur!”

Murk is er al bijna helemaal klaar voor zich op weg naar het gesprek met wat eventueel zijn toekomstige werkgeefster zou kunnen worden, te begeven. Maar er resten hem nog een paar uur.

Hij verdiept zich nogmaals in de webstek van Sensitive Soul Searching om in de stemming te komen. Er blijken bij SSS ook trainingen te worden gegeven voor aan nicotine verslaafden om met roken te stoppen.

Hoe toevallig! De dag voordat hij zich weer bij Phoenixdetachering moest melden, had hij een bezoek aan zijn zus, zwager, neef en nicht gebracht. Aan het eind van de avond had hij onder het genot van een dikke Cubaanse en een glas Schotse verteld over het telefoongesprek dat hij hierover met de consulent had gevoerd. Toen hij meldde dat de consulent hem verteld had dat hij een geschikte baan voor hem wist, had hij nog schertsend tegen Erwin gezegd dat het werk dan wellicht te maken zou hebben met zijn rook- en/of drinkgedrag.

''Hahaha, zal je net zien. Straks heeft De Grote een job bij de een of andere anti-rook of alcohol lobbyorganisatie voor me geregeld.''

Erwin had hard gelachen en hem aangeraden zijn Black Death Wodka sweater aan te doen en bij de beraadslagingen over de secundaire arbeidsvoorwaarden vooral op lange rookpauzes aan te dringen.

Murk leest het mailtje terug dat hij van zijn zus heeft ontvangen nadat hij had ontdekt in welke branche hij eventueel te werk gesteld zal worden en haar daarvan op de hoogt had gesteld.

Hi Murk,

Ik heb die site van SSS net ook even bekeken. Ja, het ziet er wel aardig uit, maar het is allemaal erg vaag. Die mevrouw Kroepoe kan dan wel claimen dat ze van alles gestudeerd heeft, maar counselor is bij mijn weten gewoon een vrij beroep.

Dus iedereen kan zich wel verslavingsdeskundige noemen. Daar heb je geen enkel diploma voor nodig.

Jij schrijft dat het een beetje zweverig is, maar wat mij betreft is het allemaal pure kwakzalverij.

En ze rekenen ook best veel voor hun consulten.

Murk is het grotendeels met zijn zus eens. Bij instellingen zoals de Jellinek of de DoeschkaMeijsing, de kliniek waar hij zelf van zijn gewoonte drogerende middelen te gebruiken is afgeholpen, worden minder hoge tarieven berekend. Die van SSS zijn ook niet exorbitant maar toch ook niet zo laag dat ze geen salaris zouden kunnen betalen.

De laatste opmerking in de mail van zijn zus: “Wat is de volgende baan die Phoenixdetachering je aan gaat bieden, iets bij de Scientology Church?!” doet hem terugdenken aan de tijd dat hij net met zijn studie bij de Hogere Technische School was gestopt.

Pa Hemelsoet zag zijn droombeeld het rustiger aan te gaan doen zodra zijn zoon afgestudeerd was en in de zaak zou komen, vervliegen. Hij had, nadat hij zijn teleurstelling had verbeten, zijn uiterste best gedaan Murk te behoeden voor een van ledigheid vervuld bestaan.

''Ga dan in hemelsnaam iets anders studeren. Ik betaal het wel.''

Murk had helemaal geen zin om meteen weer aan een opleiding te beginnen waarvan het erg ongewis was of hij die wel succesvol zou kunnen of willen afronden. Hij besloot zich op de arbeidsmarkt te gaan storten.

Er waren in de vroege jaren '80 van de vorige eeuw weinig banen voor schoolverlaters.

Nadat Murk alle kranten had doorgespit, was hij nog steeds niet op passend werk gestuit.

Na ruim twee weken driftig drukletters te hebben verslonden, had hij nog wel een advertentie gevonden voor een vacature waarin bananenpellers werden gezocht. Er werd de vereiste gesteld dat de kandidaten drietalig moesten zijn.

Dit leek hem een absurde voorwaarde.

Bij het verrichten van dit soort werkzaamheden hoefde je toch eigenlijk niet echt over een uitgebreide woordenschat te beschikken om met je superieuren en collega's te kunnen communiceren en volgens een reclameboodschap die indertijd nationale bekendheid genoot, was het immers ook meer dan voldoende bananen gewoon met Chiquita aan te spreken.

Murk had hierna nog ettelijke pogingen gedaan via open sollicitaties een aanstelling te versieren bij bedrijven die wel bij zijn interesses aansloten.

De brieven die naar platenmaatschappijen en concertzalen waren gestuurd, leverden ook weinig resultaat op. Hij kreeg slechts een dik pak afwijzingen van bedrijven die de moeite namen zijn brieven te beantwoorden. Sommige van de reacties gingen begeleid met een bemoedigend briefje. Af en toe stuurden ze dan ook nog een compact disc, die zij waarschijnlijk onverkoopbaar achtten en dus toch maar ruimte in hun magazijn in beslag nam.

Deels als ultieme poging zijn vader te bewijzen dat hij er echt alles aan deed aan werk te komen en deels uit nieuwsgierigheid, had Murk daarna op een oproep van de Scientology Church gereageerd waarin “Hard werken voor weinig geld” werd aangeboden.

Vanzelfsprekend zonder daarbij de intentie te hebben zich ooit bij deze of welk ander sektarisch genootschap dan ook aan te willen sluiten.

Hij had verwacht dat hij na een paar dagen een schriftelijke uitnodiging voor een gesprek in de bus zou krijgen. Maar tot zijn niet geringe ontsteltenis stond er reeds de volgende dag een aanhanger van de sekte voor de deur.

Ma Hemelsoet deed open en hoorde de man aan.

Nadat zij had begrepen waar de man voor was gekomen, liet zij hem binnen en diende hem bij haar zoon aan.

Het een en ander had bij Murk nog wel enige verbazing gewekt.

Hij was niet gewend dat moeder zomaar iemand tot haar ark toeliet.

Ma Hemelsoet was enigszins mensenschuw geworden toen tien jaar eerder een man, die zijn bootje bij haar had aangemeerd en zonder hier eerst toestemming voor te vragen plompverloren op haar steiger was gaan zitten vissen. Ze had hem verontwaardigd weggebonjourd maar het heerschap had het bijgevolg nodig gevonden haar een klap op haar hoofd te geven.

Murk moet lachen. Hij herinnert zich de manier waarop moeder Jehova getuigen, die zich enkele jaren later bij haar hadden aangediend, om de tuin had geleid.

De predikers hadden plotsklaps haar hoving betreden en zij had geschrokken gereageerd met de opmerking dat ze toch liever eerst telefonisch op de hoogte zou willen worden gesteld als mensen haar wilden bezoeken.

Nadat de mannen na een lange omzwerving door de buurt eindelijk een telefooncel hadden weten te vinden, na uitgebreid zoeken een verdwaald kwartje in de voering van hun overjas hadden gevonden en het nummer dat ze zojuist van haar hadden gekregen draaiden, had zij hen zeer resoluut te woord gestaan.

''Oh, u bent Jehova getuigen. Dat spijt me dan vreselijk. Maar daar ben ik dus echt helemaal niet in geïnteresseerd.''

Murk had de man van de Scientology toch maar beleefd te woord gestaan. Hem beloofd na te denken over het voorstel een dienstverband met de religieus-filosofische beweging aan te gaan en dan zo snel mogelijk zijn beslissing mee te delen.

Hij had de kwestie de volgende dag met een kort briefje afgedaan.

“Helaas kan ik niet op uw aanbod ingaan, omdat ik inmiddels elders al een baan aangeboden heb gekregen en geaccepteerd”.

Murk kleedt zich aan en overdenkt alles wat hij eerder op de webstek van SSS over Charla Kroepoe heeft gelezen. Zodat hij over voldoende gespreksonderwerpen zal beschikken, mocht het onderhoud dat hij dadelijk met haar zal hebben onverhoeds op een dood spoor belanden.
''Ze was eerst ervaringsdeskundige op het gebied van drugs. Daarna heeft ze een eetstoornis, een Binge Eating Disorder, ontwikkeld. En in de loop van haar leven heeft ze een aantal relaties gehad, die zij ongezond en met foute, emotioneel onbeschikbare mannen noemt. Ze heeft zich dus volgevreten, omdat ze niet lekker in haar vel zat.''
De oprichtster van SSS had in haar autobiografietje ook gebruik gemaakt van mooie bewoordingen voor de opleidingen die ze had gevolgd nadat ze haar verslavingen eenmaal had overwonnen. “Het lag voor mij dan ook voor de hand om verschillende agogische studies te gaan volgen in binnen- en buitenland. Hierdoor heb ik alsnog de theoretische leerweg bewandeld. Dit maakt mij deskundig in theorie en praktijk. Doordat ik mezelf blijf ontwikkelen op het gebied van therapie en scholing weet en ervaar ik wat wel en wat niet werkt. Zo blijf ik op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op het gebied van herstel van verslaving”.
Tja. Daar had Jacqueline in haar mail ook al over geschreven.

“Dat klinkt allemaal lekker vaag. Het kunnen net zo goed cursusjes bij een buurthuis zijn geweest. Wel ja, ook nog in het buitenland. Nou, het zal allemaal wel. Ze heeft vast een tijdje in België bij een fout vriendje gewoond.

Nadat ze haar problemen heeft overwonnen, casht ze nu door anderen te helpen.

Professie: Adviseur; Begeleider; Coach; Consultant; Counselor; Facilitator; Inspirator???
Klinkt mooi, maar ze kan dus net zo goed een heroïnehoer zijn geweest die, nadat ze is afgekickt, een slimme manier heeft gevonden om geld te verdienen.

Heb je gezien dat ze ook een keer in Leef Je Leven, zo'n fout programma op het teleshop-kanaal van RTL, heeft gezeten?

Daar kon je inbellen à 80 Penning per minuut en je problemen aan haar voorleggen.

Er was iemand die verslaafd was aan chips. Nou vraag ik je.

CK had het over de vier emotionele B's die aanleiding kunnen zijn tot het ontwikkelen van een verslaving.

Maar ze vergat te vermelden dat er naast bang, bedroefd, blij en boos ook sprake is van bedonderen en bankrekening”.

Murk loopt naar de pont. Hij voelt zich gespannen. Maar het is een gezonde opwinding, omdat hij weet dat hij goed genoeg is voorbereid het gesprek met mevrouw Kroepoe aan te gaan.
Hij bedenkt nog een paar zinnen die hij achter de hand kan houden om te gebruiken als de uitbaatster van het therapeutische centrum hem het vuur te na aan de schenen legt.
''Kunt u mij vertellen waarom u gebruik wilt maken van iemand die met behoud van uitkering bij u wordt gedetacheerd? U runt hier toch gewoon een commerciële instelling? Dat u een bedrijf bent begonnen dat geld aan verslaafde mensen verdient in plaats van bij een non-profit organisatie hetzelfde werk te doen, is uw keuze geweest. Maar je moet het natuurlijk wel zonder subsidie of tewerkgestelden kunnen redden. Waarom zou ik voor niks voor u gaan werken? Ik heb zelf meer dan genoeg te doen en eigenlijk helemaal geen zin iemand te gaan helpen nog meer geld te verdienen. Als ik toen ik bij Phoenix de vacature van SSS kreeg voorgelegd meer info had gekregen, zou ik deze waarschijnlijk terzijde hebben gelegd.''
Murk verlaat de pont en loopt door het hoofdspoorwegstation naar het platform waar de trolleybussen richting Mondien staan opgesteld.
Hij bedenkt dat over een uurtje de kwelling, die een ongemakkelijke gesprek te moeten voeren met personen die hij niet kent altijd voor hem betekent, alweer voorbij zal zijn.
''Nou, dat was het dan. Ik heb nog wat boodschappen te doen. Er staat thuis nog een was op me te wachten. En ik wil snel weer verder met het schrijven aan mijn roman.''
Murk grinnikt bij het idee dat als hij wel wordt aangenomen altijd nog terstond aan een nieuw boek over zijn belevenissen in de zweefsector kan beginnen.

''Hahahaha, er komt een man bij een counsellor.''

Murk houdt zijn OV-chipkaart voor het oog van de elektronische lezer en loopt door het openslaande poortje naar het trolleybusperron.

Sinds kort is het in de hoofdstad van Gedogia niet meer mogelijk met de strippenkaart gebruik te maken van het openbaar vervoer.

Het heeft Murk nogal wat moeite gekost een exemplaar van de nieuwe digitale reisbescheiden te bemachtigen. Bij de buurtsuper stond al wel een automaat om de chip op te laden. Maar de kaarten zelf waren niet bij de kassa te verkrijgen, terwijl ze daar nog wel gewoon strippenkaarten verkochten.

Na een uitgebreide queeste langs kantoorboekhandels, gemakszaken en andere winkels waar voorheen altijd gewoon vervoersbewijzen konden worden aangeschaft, was Murk ten lange leste maar naar het hoofdkantoor van het vervoersbedrijf getogen en had daar het stukje plastic met magneetstrip weten te verwerven.

De halte Mondien komt al snel in zicht. Alle horrorverhalen die Murk de laatste tijd in de dagbladen heeft gelezen over niet goed werkende toegangspoortjes blijken zwaar overdreven.

Murk is zoals altijd voor belangrijke afspraken rijkelijk op tijd. Dit geeft hem nu ruim de gelegenheid eerst de verkeerde kant op te lopen.

Nadat hij een tijdje heeft gelopen, daarbij een flink aantal straatnamen in zich heeft opgenomen, komt hij erachter dat dit de verkeerde richting was. Hij keert terug om de plattegrond bij het station opnieuw te bestuderen en constateert dat de route die hij in eerste instantie heeft gevolgd aan de andere kant van de trolleybusbaan ligt en begeeft zich alsnog in de richting van de wijk waar het verslavingscentrum moet zijn.

In dit soort gevallen is het steevast erg handig om alvorens op pad te gaan thuis een printje van de pagina van Google Maps, waarop de bestemming is gemarkeerd, te maken of in het bezit te zijn van een mobiele telefoon waar je ook foto's van een stadsplan - waar je onderweg soms nog wel eens tegenaan loopt - mee vast kan leggen.

Via de Rietvang, Kleilaan en Polderkol bereikt Murk Zweefkluit. Nummer 13 blijkt zich gewoon naast nummer 11 en schuin tegenover de adressen Zweefkluit 12 en 14 te bevinden.

Murk belt aan. De vrouw wier afbeelding op de homepage van de website van SSS prijkt, opent de deur.

Murk stelt zich voor als zichzelf. Charla doet hetzelfde. Zij nodigt hem uit zich van zijn jas te ontdoen en met haar mee te lopen naar de huiskamer.

In de living annex keuken van de eengezinswoning wordt ook kantoor gehouden. Er zit een jonge vrouw aan een eikenhouten eettafel achter een van de daar opgestelde laptops. Er hang een kleuter aan haar heup.

Murk wordt aan medewerkster Hannah Behrends en wat het dochtertje van de leidinggevende van SSS blijkt te zijn, geïntroduceerd.

Hannah is sinds drie maanden in dienst van het centrum. Zij is daar ook na bemiddeling door Phoenixdetachering te werk gesteld.

Na een tijdje verlaten Hannah en de dochter van haar werkgeefster de woning om boodschappen te doen. Het kind zal vervolgens bij de crèche worden afgeleverd, opdat haar moeder en Murk in alle rust over een toekomstig werkverband kunnen praten.

Het tijdstip waarop Murk met Hugo de Grote en Charla heeft afgesproken breekt aan. Naar het zich vooralsnog laat aanzien, is de consulent van Phoenix ietwat verlaat.

Charla vraagt. Murk vertelt alvast iets wat mogelijkerwijs van belang zou kunnen zijn bij het aangaan van een arbeidsverhouding.

De Grote rijdt op zijn fiets het tuinpad op. Inmiddels heeft Murk al ongeveer alles verteld wat hij tijdens de periode dat hij aan drugs verslaafd was, heeft beleefd.

Charla heeft geen problemen met zijn verleden. Ze heeft immers zelf ook het een en ander op dit vlak meegemaakt. Het lijkt erop dat ze Murks openhartigheid over dit onderwerp wel weet te waarderen.

Hugo de Grote heeft zijn fiets gestald en wordt binnengelaten. Hij constateert tevreden dat er reeds een zekere mate van overeenstemming tussen de partijen, die hij geacht wordt te bemiddelen, bestaat en vindt dat het tijd is het sollicitatiegesprek af te ronden.

''Oké. Dan denk ik dus dat we nu dus verder kunnen gaan met het papierwerk.''
Nadat de consulent de benodigde paperassen uit een koffertje heeft bevrijd, begint hij nog wat punten qua werktijden en taken, die Murk tijdens deze uren dan onder de heersende omstandigheden zou moeten gaan verrichten, op i-en te zetten.

''Deze werkplek lijkt me dus wel redelijk aan de arboregels te voldoen. Het lijkt me dat de tafel dus de juiste werkhoogte heeft en die lamp die erboven hangt, zal dus ook wel niet zomaar naar beneden komen. En er is hier mijns inziens dus ook geen sprake van het werken met gevaarlijke stoffen.''

Murk haalt opgelucht adem. De Grote vervolgt zijn vertoog.

''Dan hoeven we dus alleen nog even vast te leggen wat de werkzaamheden zijn die meneer Hemelsoet hier dus zal gaan uitvoeren.''

Charla deelt mee dat ze denkt dat ze wel van Murks talenkennis gebruik zal kunnen maken.

Ze wil graag enkele vertalingen van Engelstalige dvd's betreffende therapieën laten maken waar zij later een Nederlandstalige versie van op de markt wil brengen. Charla vertelt dat ze verder nog wat algemene werkzaamheden voor hem heeft.

''Koffie en thee zetten, wierookstaafjes aansteken en er voor zorgen dat er op de trappen en in de ruimtes waar therapie wordt gegeven altijd een paar waxinelichtjes branden.''

Murk knikt en deelt mee dat dat hem allemaal wel zal lukken.

''Ik denk dat ik wel in staat ben vertalingen te maken waarvan niemand ooit zal vermoeden dat er sprake is van schending van copyright. En dat met die kaarsjes moet ook wel lukken. Ik zal thuis nog wel even oefenen.'

Murk wijst naar een van de laptops die op de de keukentafel staan. Hij vertelt dat hij thuis op hetzelfde type werkt.

Charla vraagt of Murk dan wellicht genegen is zijn eigen laptop van huis mee te nemen.

''Ja, we hebben hier maar een paar computers en we hebben vaak het probleem dat er geen laptop vrij is als er door een van de therapeuten een verslag van een sessie of zo moet worden gemaakt. Dus als jij die van jou mee kunt nemen, zou dat heel mooi zijn.''

Murk vindt het prima. Hij is blij dat hij op een apparaat kan werken waar hij de ins en outs al van kent.

De Grote is erg opgetogen over het verloop van het gesprek. Hij duikelt de in drievoud uitgevoerde overeenkomst, die de arbeidsverbinding moet bezegelen uit zijn attachékoffer op.
''Nou, volgens mij is er hier dus sprake van een zeer werkbare situatie.''

Murk maakt melding van zijn voornemen om ook over zijn nieuwe deeltijdlevensvervulling te gaan schrijven.

De Grote lacht en merkt vol trots op dat zijn inspanningen Murk een detacheringsplaats te bezorgen ook al opgetekend zijn.

''Hij vertelde me dus reeds bij zijn eerste bezoek aan het Phoenix-kantoor dat hij daar dus over zou gaan schrijven. Hij had dus ook al een alias voor me verzonnen. Dus pas maar op. Echt alles wat u zegt, kan dus tegen u worden gebruikt.''

Charla lijkt niet erg geschokt door de mededeling dat Murk over haar praktijk zou kunnen gaan schrijven.

Murk stelt haar gerust. Hij zal uiteraard rekening houden met de privacy van zijn werkgeefster, de medewerkers en bezoekers van het centrum.

Hugo neemt de Plaatsingsovereenkomst Participatieplaatsen door. De werktijden worden vastgelegd en nadat het contract door alle aanwezigen is ondertekend, lijkt het erop dat Murk voor het eerst in ruim een decennium een officiële baan heeft.

De Grote maakt een afspraak voor het beoordelingsgesprek dat standaard na een aantal weken met de verse gedetacheerden en hun nieuwe werkgevers wordt gehouden en vertrekt.

Murk krijgt een rondleiding. Charla wijst hem waar de waxinelichtjes moeten worden geplaatst. Verklaart de apparatuur waarmee koffie of thee kan worden gezet. En legt uit hoe de cd-speler met rustgevende muziek bediend moet worden.

Bij het afscheid krijgt Murk een foldertje van SSS en een grote fles in zijn handen gedrukt.

De tekst op het in rood plastic gesealde presentje geeft Murk weinig inzicht in de inhoud. Hij vraagt uitsluitsel.

Charla licht toe dat het hier een antioxidante vloeistof betreft, die volgens haar een positieve invloed op het verouderingsproces van het menselijke lichaam heeft.

Murk verklaart dat het merk Absolute Red hem in eerste instantie eigenlijk meer aan een bekend merk wodka had doen denken.

Charla informeert naar de alcoholische inname van haar nieuwbakken werkkracht. Murk antwoordt naar waarheid.

''Drink je veel?''

''Nou ja, af en toe iets te veel bier.''

Murk verlaat de woning, spoedt zich naar het trolleybusstation en checkt opnieuw moeiteloos in.

De trolley glijdt voor. De twaalf minuten die nodig zijn om het hoofdspoorwegstation te bereiken benut Murk met het bestuderen van het label van de fles Absolute Red en het doornemen van de SSS-circulaire.

Dit gedeelte van het leven van Maarten Hubertus Hemelsoet blijkt zeer welbesteed te zijn. De inhoud van de brochure is even informatief als vermakelijk.

Wie zijn wij?

Het SSS-team bestaat uit gediplomeerde vrouwelijke verslavingscounselors.
Naar onze mening kunnen vrouwen het beste vrouwen helpen vanwege de identificatie op vele vlakken.

Murk is blij dat er hier niet zomaar identificatie op een paar vlakken maar op vele vlakken plaatsvindt.

Hij voelt zich als man wel enigszins buitengesloten. Dat maakt hem in dit geval niet eens zoveel uit. Groucho Marx zei immers al dat hij van een club die hem niet zou accepteren geen lid zou willen worden.

We delen allemaal de ervaring van wat het is een vrouw te zijn.

Dit creëert een onderling begrip.

Murk spreekt binnensmonds de hoop uit dat de deadline van de nieuwe editie van de VIVA nog niet is verstreken.

''Stop de persen. We hebben breaking news!''

Er staan nog genoeg wetenswaardigheden in het pamflet om de overtocht per pont meer dan afdoende te veraangenamen.

Kliniekopname
Indien counseling niet voldoende is voor uw problematiek of die van een dierbare dan is er de mogelijkheid tot kliniekopname. Deze klinieken zijn ook toegankelijk voor mannen en jongeren.

Onze partnerklinieken bevinden zich in de volgende steden:
Amsterdam, Londen, Kent, Genève, Marbella, Johannesburg.

Murk verlaat grinnikend de pont.

''Ja, uiteraard. Die klinieken zijn vast erg blij met elke cliënt en allicht bereid degene die deze heeft aangebracht hiervoor te belonen.''

Thuisgekomen ontdekt Murk nog een pareltje dat qua wellevendheid niet voor de andere teksten in de SSS-folder onderdoet.

Bent u er klaar voor om uw eigenwaarde, geluk en tevredenheid van binnen uit te laten komen?

Murk activeert zijn laptop alvast en begint de groente te wassen. Hij heeft nog wat aardappeltjes te schillen als er een mailtje van Jacqueline over de komende overplaatsing van moeder naar het verzorgingstehuis in Walden binnenkomt.

Hi Murkie,

Vanmiddag kreeg ik een telefoontje van het Frederik van Eedenhuis. Ma staat nu bijna bovenaan de wachtlijst.

Ik kon meteen komen voor een bezichtiging van Demento Memori. Dat is de psychogeriatrische afdeling daar.

Ik ben totaal beduusd. Het is als je het vergelijkt met waar ze nu zit zoveel beter.

Ik ging er heen met het idee dat al die verzorgingstehuizen wel hetzelfde zullen zijn, maar ik had het goed fout!

Het verschil tussen het EDD en het Frederik van Eeden is als tussen Parijs en een dorp in de derde wereld.

Het Frederik van Eeden ligt midden in het bos. Er heerst een serene rust. Alles en iedereen is even schoon en er hangt een warme sfeer. Het doet meer denken aan een luxe hotel.

Als je bij het EDD binnenkomt, is het net een ziekenhuisafdeling met een zwaar tekort aan medisch personeel. Het stinkt daar altijd. Het is er vies en het personeel heeft het altijd beredruk!

Bij het Frederik van Eeden lopen heel veel vrijwilligers rond. Er is een kapsalon, fitness ruimte, schoonheidssalon, restaurant, een gebedsruimte waar afwisselend door mensen met verschillende religies gebruik van kan worden gemaakt en een café met een speciale bierkaart!

Er zijn overal rokers-terrasjes en er wordt ongelooflijk veel voor de bewoners georganiseerd. In de gang staan zelfs speciale fietsen, zodat je met de bewoners een tochtje kunt gaan maken.

Als wij later naar het verpleegtehuis gaan, wil ik daar ook heen! Hahaha, misschien kunnen we ons nu alvast inschrijven.

Hoe verliep je sollicitatiegesprek?

Jacq.

Murk zet het eten op en mailt terug.

Hoi Jacq,

Het klinkt inderdaad fantastisch. Zo'n beetje als wat het Beloofde Varkensland voor biozwijnen is.

Het gesprek bij SSS ging best goed. Ik mag volgende week beginnen.
Ik heb nog niet echt een duidelijk beeld van wat ik moet doen. Ik heb verteld wat ik wel en niet met de computer kan en zo.

Ik moet wat algemene werkzaamheden verrichten zoals het aansteken van waxinelichtjes, koffie en thee zetten, teksten schrijven en mevrouw Kroepoe had het ook over de vertaling van een Engelstalige dvd. Dat lijkt me wel binnen mijn mogelijkheden liggen.
Ze wil een Nederlandse versie van de een of andere Amerikaanse dvd-cursus maken.

Verder kan ik er nog weinig over vertellen. Er hangt een etherisch sfeertje met wierook, een pendel boven een met zand gevulde schaal. Er stonden heel wat Boeddhabeelden en er lagen stapels dvd's over Neurolinguïstisch programmeren en zo.

Murk.

Jacqueline mailt Murk vrijwel onmiddellijk terug.

Hoi Murk,

Hé, vergelijk je mij nu met een varken?

Die directrice herhaalde dat ma waarschijnlijk al op zeer korte termijn kan worden geplaatst. Ik heb een hele map met info meegekregen en allerlei formulieren, die ik moet invullen en mee moet nemen bij de overplaatsing. Ze vroeg of ik daar dit weekend misschien naar kon kijken, want het kon zomaar zo zijn dat het maandag al zover is.

Het vreemste was vanmiddag dat ik helemaal geen terminale patiënten heb gezien.

Ik moest wel lang wachten voordat ik een rondleiding kreeg. Misschien dat ze eerst allerlei mensen hebben weggestopt.

In wat voor wespennest heb je je neus nu weer gestoken?

Neurolinguïstisch programmeren!!!!! ahheeagh !

Ik vind het echt heel kwalijk dat de DWU mensen bij zo'n instelling aan het werk zet.

Jacq.

Murk prikt in de aardappelen, zet het gas lager en mailt Jacqueline terug.

Hi Jacq,

Ja, het is natuurlijk net als met de modelkampen die de Nazi's erop nahielden om medewerkers van het Rode Kruis te laten denken dat ze zich best wel aan de bepalingen van de Conventie van Genève hielden.

De deerniswekkendste gevallen moeten waarschijnlijk ergens in de kelder in tredmolens rondlopen, zodat ze energieneutraal kunnen werken en hun duurzaamheidpredicaat kunnen behouden of verwerven.

De terminalen worden vast direct in de goed geoutilleerde keuken tot vers vlees verwerkt.
En als er dan mensen zijn die hun ouders willen dumpen, wordt er uiteraard een afspraak voor een rondleiding gemaakt op de dag dat de ontsmettingsdienst net zijn werk heeft verricht.

Mocht er dan onverhoopt nog een stinkende demento rondhuppelen, vertellen ze gewoon dat er die dag varkensknuffelen is. Dat is goed voor de oudjes. In contact met de natuur blijven en de aanraking van zwijntjes zijn tevens een uitstekende manier om de gevoelsbeleving van patiënten te stimuleren.
Ze hebben vast ook koehugging voor Hindoes en misschien bestaat er voor moslims zelfs wel de mogelijkheid om met geiten te recreëren.

Leuk dat met iedereen rekening wordt gehouden, maar het zal in de praktijk toch ook wel eens gebeuren dat de bejaarden abusievelijk de verkeerde dienst bijwonen en het lijkt me ook geen sinecure voor iedereen apart te moeten koken.

''Oh, mevrouw Küçük. Leg die hostie neer. Komt u nou maar mee. Uw dienst is pas vrijdag. Ja hoor, meneer Cohen. Eet uw appelmoes nu maar gewoon op. Ja, ook als mevrouw Intifada er boven heeft staan kwijlen, blijft het koosjer. We zijn hier volledig Kasjroet gecertificeerd. Hé, meneer Pietersen. U weet toch dat u tijdens het vrijdaggebed niet met uw modderlaarzen door de meditatieve ruimte moet gaan banjeren. Houd het op vrijdag nu gewoon bij het varkensknuffelen. Dat hebben we speciaal voor u georganiseerd. Nee, die koe is niet voor het offerfeest. Die hoort bij de werkgroep Holy Cow van de Hindoestaanse gemeenschap.''

Hahaha, welke religie ga je op die formulieren voor ma invullen? Kruis ze maar allemaal aan dan verveelt ze zich tenminste niet.

De DWU heeft de aanvraag van SSS goedgekeurd. Dus het zal wel in orde zijn.

Het is goed om te bewijzen wat ik kan. Ik leer er van alles en doe werkervaring op.
Ik vind het juist heel leuk een kijkje in zo'n organisatie te nemen en kan er waarschijnlijk een leuk stuk over schrijven.

Murk opent een nieuwe pagina in zijn browser, tikt een paar zoektermen in Google in en gaat verder met de mail.

Als je “SSS” of “Charla Kroepoe” in combinatie met “misstand” of “kwakzalverij” googelt, krijg je geen hits. Dus ze zijn waarschijnlijk nog nooit in opspraak gekomen.

Ik ben ook nog even op de site van de Vereniging tegen Kwakzalverij geweest. Daar kon ik ook niets over SSS vinden.

Als het me echt te bar wordt, kan ik altijd weer opstappen. Maar voorlopig lijkt het me erg leuk.

Murk.

Het wordt zoetjesaan tijd voor het avondeten. Murk zet de televisie aan om tijdens het verorberen van zijn diner het vroege avondjournaal te bekijken.

Het eerste onderwerp is een scoop. Een ijverige verslaggever heeft ontdekt dat er geheime stemmingen in de Eerste en Tweede Kamer over de toekomst van het Koninkrijk zijn geweest.

Een lid van de D66-fractie in de Senaat heeft hem of the record verteld dat respectievelijk ruim 78 en 76% van de parlementariërs voor een motie waarin opgeroepen wordt de monarchie af te schaffen en Gedogia om te vormen tot een republiek heeft gestemd.

Murk legt zijn vork neer en luistert hoe de journalist vertelt dat de parlementariër hem daarna ook nog een lesje staatsrecht heeft gegeven.

''In artikel 30 van de Grondwet staat dat, als er vooruitzicht bestaat dat een opvolger zal ontbreken, deze bij wet benoemd kan worden. Het voorstel wordt door of vanwege De Koning ingediend en na indiening van het voorstel worden de Kamers der Staten-Generaal ontbonden. Dan zullen na nieuwe verkiezingen de nieuwe Kamers beraadslagen en besluiten ter zake in Verenigde Vergadering.
Zij kunnen het voorstel alleen aannemen met ten minste twee derde van het aantal uitgebrachte stemmen. De nieuwe Kamers komen binnen vier maanden na het overlijden of de afstand in Verenigde Vergadering bijeen teneinde te besluiten omtrent de benoeming van een koning. Maar volgens mij ook als beide Kamers uitdrukkelijke de wens te kennen hebben gegeven dat het land zeer gediend is bij de abdicatie van de vorst.''
In het overzicht van de avondkranten is nog meer opmerkelijk nieuws.
Het Vrije Woord meldt dat de identiteit van Gedogia is teruggevonden.
Bij een bezoek dat prinses Maxima een vijftal jaren eerder aan het Museum van de Geschiedenis der Lage Landen heeft gebracht, was zij bijzonder geïnteresseerd in de identiteit van Gedogia.
Ondanks de verwoede pogingen van tientallen conservatoren lukte het niet om het object uit het depot op te diepen.
Blijkbaar waren sommige stukken tijdens de verbouwing, die al meer dan een decennium duurt, door ondeskundige handen op de verkeerde plekken opgeborgen.
Tot ieders verbazing heeft men bij de aanleg van nieuwe verlichting in de catacomben de verloren items in een ruimte, die al jaren onbetreden was, aangetroffen.

Het journaal is afgelopen. Er volgt een uitzending van een actualiteitenprogramma van een omroep die door tegenstanders tot de linkse kerk wordt gerekend.

Hierin wordt vervolg gegeven aan het nieuws over de wijziging van de Constitutie waar het parlement deze middag over heeft gestemd.

De Rijksvoorlichtingsdienst bevestigt het bericht en maakt tevens bekend dat er een commissie onder leiding van Hans van Mierlo zal worden gevormd, die het ontwerp voor een nieuwe grondwet zal gaan opstellen.

De D66 mastodont komt zelf vertellen hoe hij denkt zijn taak tot een goed einde te gaan brengen.

''Het enige redelijke alternatief lijkt mij een republiek. De Bondsrepubliek Gedogia.''

Van Mierlo kondigt aan dat hij van plan is binnen niet al te lange termijn met zijn voorstel te komen, zodat zowel de Eerste als Tweede Kamer er nog in de huidige samenstelling over kunnen stemmen. Na de komende verkiezingen kan het proces afgerond worden met een nieuwe stemming onder de leden die dan de Staten-Generaal vormen.

''Dit lijkt mij geen makkelijke opdracht. Maar het zal tenslotte tot een overwinning van de vindingrijkheid leiden.''

Murk eet en volgt ondertussen alle analyses die de diverse politieke deskundigen en oud-politici op het nieuws geven.

De rest van de avond blijft Murk voor de televisie hangen. Hij ziet hoe in de loop van de avond de reacties uit het buitenland binnen komen druppelen.

Gedogia is wereldnieuws. Men spreekt alom over de Tulpenrevolutie.

Murk zet de televisie uit en begeeft zich naar de slaapkamer. Maar voordat hij weg kan soezen is er nog een alarmerende tijding in Met het Oog op Morgen over een verzorgingstehuis in Walden die hem weer klaarwakker maakt.

Een onoplettende verpleegkundige heeft tijdens de vaccinatie tegen de Mexicaanse griep per abuis bij elf bewoners insuline ingespoten.

De woordvoerder van het verpleeghuis zegt dat de fout snel werd ontdekt en vertelt dat de betreffende bewoners meteen naar het ziekenhuis zijn overgebracht.

''Zij hebben geen nadelige gevolgen van de insuline injectie ondervonden, maar zullen nog enige tijd ter controle in het ziekenhuis moeten verblijven. Er wordt verwacht dat ze vrijdag weer terug kunnen keren naar hun afdeling.''

Murk is te slaperig om precies te horen over welk tehuis het bericht handelt en rolt uit bed om zijn laptop weer op te starten.

Nadat hij een nieuwssite heeft gevonden waarop het nieuws wordt gemeld en heeft gelezen dat het niet het verzorgingscentrum betreft waarnaar ma Hemelsoet binnenkort zal worden overgeplaatst, keert hij gerustgesteld terug naar bed. 

 Naar het volgende hoofdstuk 

 Inhoud Roman Seizoensgebonden 

  Terug naar de thuispagina