Lentebal hoofdstuk 19

-19-

Vandaag wordt ma Hemelsoet naar het verzorgingstehuis in Walden overgeplaatst. Jacqueline heeft alle formulieren ingevuld en is gebeld dat er plaats is.

Er is nog een uurtje over voordat Murk naar het Eduard Douwes Dekker moet vertrekken om moeder per ambulance naar haar nieuwe tehuis te begeleiden.

De gang naar de brievenbus levert een brief op. Een envelop getooid met het logo van Phoenix. Het bevat de kopie van zijn Plaatsingsovereenkomst Participatieplaatsen bij SSS, die Hugo de Grote had beloofd nog te zullen sturen.

Murk neemt het contract vluchtig door. Het komt ongeveer overeen met wat hij tijdens het sollicitatiegesprek met de Phoenixconsulent en zijn werkgeefster heeft besproken.
Er staan echter ook een paar onregelmatigheden in.

Hij wordt geacht twintig uur per week te werken en De Grote heeft twee dagen van zes uur en een van zeven ingevuld.

Bij ‘‘Werkzaamheden’’ wordt de zin waarin de bezigheden staan, die hij geacht wordt te gaan ontplooien, voortijdig afgekapt.

‘‘Hij gaat in het begin een Nederlandse vertaling van een dvd’’.

Murk snapt dat De Grote genoeg te doen heeft en zich daarom niet druk kan maken over de Nederlandse taal en het woord ‘‘maken’’ even is vergeten.

''Soms heb je het zo druk met werk dat je echt helemaal geen tijd hebt voor het schrijven van werkwoorden.''

Hij besluit de consulent een mailtje te sturen. Want hij heeft nog een vraag en bedenkt dat hij toch ook maar even gewag moet maken van de rekenfout.

Hallo Hugo,

N.a.v. de plaatsingsovereenkomst bij SSS, die ik van je mocht ontvangen, heb ik nog een vraagje en een opmerking.

Vraag:
Hoe zit het met mijn reiskosten? Daar is niets over terug te vinden in de plaatsingsovereenkomst, noch in de algemene voorwaarden participatieplaatsen, die je me bij het sollicitatiegesprek hebt gegeven.

Je had het wel over een abonnement voor de trolleybus maar wanneer en hoe krijg ik die?
Ik heb per werkweek ongeveer tien Florijn onkosten gemaakt om drie keer heen en terug naar Mondien te gaan.
Tot nu toe heb ik geen problemen gehad deze uitgave te faciliteren. Maar omdat ik van een uitkering leef en ik na het betalen van mijn vaste lasten en de aflossing van mijn schulden niet veel geld overhoud, zou ik graag zo spoedig mogelijk willen weten wanneer en op welke wijze dit bedrag gecompenseerd zal worden.

Opmerking:
In artikel 2 van de plaatsingsovereenkomst is sprake van 2 werkdagen van 6 uur en 1 werkdag van 7 uur per week.
Dat komt volgens de rekenmethode, die mij indertijd op de lagere school is bijgebracht, op een totaal van 19 uur en dus in tegenspraak met de in artikel 1 genoemde plaatsingsduur van 20 uur per week.

Mevrouw Kroepoe en ik hebben de werktijden inmiddels al in onderling overleg geregeld en dus is er hier verder geen direct probleem.

Met vriendelijke groeten,

Murk Hemelsoet

Murk gaat op weg naar het Eduard Douwes Dekker om moeder te escorteren als zij naar het FrederikvanEedenhuis in Walden wordt getransfereerd om daar aan de afterparty van haar leven te beginnen.
Het is voor eind april onwaarschijnlijk bar weer. Er is 's nachts een dik pak sneeuw gevallen.
Murk vraagt zich af hoe moeder zal reageren op de verplaatsing. Ze wilde de laatste tijd nauwelijks uit bed komen. De ambulancerit op een snelweg moet voor haar als een poolexpeditie overkomen.

Murk meldt zich bij de receptie van het Eduard Douwes Dekker. De coördinatrice van de afdeling psychische geriatrie, die de intake van moeder heeft gedaan, wordt opgeroepen en neemt hem mee naar haar kantoor om de benodigde paperassen te ondertekenen.
Na een klein uur is aan alle formaliteiten, die voor de overbrenging van ma Hemelsoet naar Walden zijn vereist, voldaan.
Moeder wordt door twee broeders op een brancard naar beneden gereden en in de ziekenauto geladen. Broeder A neemt plaats achter het stuur. Murk mag naast broeder B achterin.
De ambulance rijdt stapvoets de parkeerplaats af en zet schokkerig koers richting rondweg.
Ma Hemelsoet staart angstig voor zich uit. Murk legt zijn hand op die van haar.
Een klein half uur later slipt de ziekenauto Louloenen-Oost uit. De snelweg naar Walden op.
De mobiel van Murk vraagt zijn aandacht. Hij beantwoordt de oproep. Het is de coördinatrice.
Ze meldt dat er nog een formulier ongetekend is gebleven. Dat daar echt een handtekening onder moet prijken alvorens de overdracht tussen de verzorgingstehuizen plaats kan vinden.
Murk vraagt of het papier niet later kan worden ondertekend. Hij kan de volgende dag langskomen. Wellicht kan het via elektronische weg naar zijn e-mail worden gestuurd, zodat hij het kan printen, signeren en dezelfde avond kan brengen. Maar nee, hoofdzuster Troelala is onverbiddelijk.
''Als het Frederik van Eeden bij uw aankomst niet alle formulieren per fax heeft ontvangen, is er geen plaats in de herberg.''
Murk vloekt binnensmonds, legt ambulancebroeder B de situatie uit en vraagt of het mogelijk is naar Louloenen terug te keren. Na enig overleg blijkt dit het geval.
De ziekenauto neemt een afslag en aanvaardt de terugreis naar Louloenen. Murk grijpt zijn gsm, drukt op bellen naar laatste oproep en blaft de blijde boodschap door aan de bureaucratrice van het Eduard Douwes Dekker.
''We komen terug. Tot zo.''

De ambulance rijdt weer voor bij het Eduard Douwes Dekker. De motor blijft draaien.
Murk gaat snel naar binnen om het laatste formulier te ondertekenen.
Dan kan opnieuw de reis naar Walden worden aangevangen.

Na een lange rit over de besneeuwde busbaan bereikt de ambulance Walden.
Ma Hemelsoet wordt voorzichtig op de brancard het Frederik van Eeden binnengereden.
Er staat een zuster met een clipboard. Ze geeft een aai over de schouder van de verse patiënt en Murk een hand.
''Mevrouw Hemelsoet, naar ik aanneem. En u bent vast de zoon. Ik heb het papierwerk in goede orde ontvangen. Komt u maar mee. Dan gaan we naar haar kamer.''
De nieuwe kamer in het Demento Memori van het Frederik van Eeden, die voor moeder gereed is gemaakt, is veel groter dan haar tijdelijke verblijf in het Eduard Douwes Dekker.
Murk kijkt toe hoe de ambulancebroeders haar van de brancard in bed tillen.
Moeder kreunt en valt in slaap. De zuster en Murk verlaten de kamer.
Er volgt een rondleiding. Een koffiehoek met vrolijke verplegers. Een ruime, inpandige patio met zitjes. De gangen waar de bewoners hun nachtverblijf hebben, zijn gedecoreerd met fleurige afbeeldingen. Er zijn twee ruime dagverblijven waar demento's van kopjes koffie en gebakjes zitten te genieten. Het stinkt er niet. Alles ziet er even fris en fruitig uit.

Murk verlaat het Frederik van Eeden en gaat op weg naar Jaqueline en Erwin om verslag van de transfer van moeder uit te brengen.

Zuslief staat in de keuken. Ze heeft er rekening mee gehouden dat Murk mee-eet.

''Hoe ging het, Muk?'' Je blijft toch eten?''

Murk vertelt over de lange odyssee van moeder over de snelweg tussen Louloenen en Walden, de moeilijkheden die de coördinatrice had opgeworpen en de ijsberen onderweg.

''We moesten constant stapvoets rijden. Gelukkig mogen ambulances gebruik maken van de busbaan. Anders waren we met Kerst nog niet hier geweest. Dan had Chris Rea waarschijnlijk ma's plek in het Frederik van Eeden gekregen.''

Jaqueline zegt nagenoeg niets. Als je alle vloeken die ze slaakt, weglaat.

''Wat ben ik blij dat ma uit dat !@#$%-huis weg is.''

Na het eten vertrekken Franka en Roel naar hun holen.
''Mogen we van tafel, mam? We hebben nog heeeel veel huiswerk.''
Erwin heeft nog wat zakelijke telefoontjes te plegen.

Jacqueline en Murk beginnen de eettafel af te ruimen. Er ontspint zich een gesprek over de eerste werkdagen bij SSS.

Murk vertelt dat hij al redelijk gewend is weer aan het arbeidsproces deel te nemen en zich ook heel erg thuis begint te voelen bij het therapeutische centrum.

''Dat vertalen valt best wel mee. Ja, de teksten die Amerikaanse therapeuten uit hun mond laten rollen, zijn soms tenenkrommend. Maar op de een of andere manier wen je daar snel aan. Zo nu en dan is het een heksenketel op kantoor. Dan zit er weer iemand luid te bellen of zijn ze druk met elkaar aan het converseren en dan kan ik, ondanks dat ik oortelefoontjes in heb, af en toe een zin net niet helemaal goed verstaan en dan moet ik die dvd weer een stukje terugzetten. Maar het schijnt Charla niet echt te kunnen schelen dat het taalgebruik in vertaling enigszins gezwollen overkomt. Ze verklaarde dat ze zeer tevreden is over de hoeveelheid werk die ik per dag verzet. Ik vond zelf dat ik niet erg snel opschoot. Maar ze snapt natuurlijk ook wel dat de aanwezigheid van omgevingsgeluid storend werkt. En ze lijkt mijn gevoel voor humor ook wel te kunnen waarderen. Ik was een stukje aan het vertalen over een gezinsbijeenkomst waarbij het over het stellen van huisregels ging. Er was een discussie tussen een moeder, zoon en dochter. En die hadden 's morgens altijd ruzie, omdat het hete water van de douche op was. Toen kwam de therapeute, die constant commentaar op de rollenspelen geeft, weer in beeld en gaf advies over de manier waarop de diverse leden van het gezin afspraken zouden moeten maken over het gebruik van de badkamer. Tot dat moment ging het nog wel. Maar die moeder kwam een tijdje later bij het nagespeelde groepsgesprek weer langs en zei dat de boiler het niet aankon. Toen moest ik even stoppen. Charla heeft erg hard gelachen om de opmerking, die ik in gele markering bij het maken van mijn vertalingen altijd voor aanvullende opmerkingen gebruik, had geschreven: ‘‘Die warmwatervoorziener is dus blijkbaar ook al rijp voor therapie!’’ En er was gisteren een stukje tekst dat ik wel heel erg soft vond. Ik zei nog tegen Charla dat ze daar dan mooi die ‘‘Vier emotionele B's, Bang, Bedroefd, Blij en Boos’’, waar zij het in dat televisieprogramma Leef je leven over had, in de strijd kon gooien.''

Jacqueline herinnert zich de uitzending en is erg nieuwsgierig hoe het met de proefopname is afgelopen, die Murks werkgeefster voor het nieuwe programma met Sylvana Simons heeft gemaakt.
''Gaat dat programma van... hoe heet ze nou ook alweer... die vrouw die die show samen met Char presenteerde nou nog door?''
Murk heeft even gemist dat de titanische carrière van Sylvana Simons ook de presentatie van een programma met de Amerikaanse spiritiste omvatte. Hij laat zich daar tijdens het uitruimen van de vaatwasser maar eens uitgebreid over bijpraten.
''Vertel!''
Nadat Jacqueline alle ins en outs van het programma met Murk heeft gedeeld, het schone servies en bestek in kasten en laden is opgeborgen en het besmeurde eetgerei in de vaatwasser is verdwenen, wil zij toch nog wel even van haar broer weten of ze zich binnenkort mag verheugen in de komst van een nieuw hoogtepunt in de vaderlandse televisiegeschiedenis.
''Maar gaat dat programma nou door of niet?''
Het spijt Murk heel erg dat hij zijn zus teleur moet stellen.
''Ja, ik geloof dat die proefopname wel voorspoedig is verlopen en het zou daarna door de producer geëvalueerd worden. Maar om de een of andere reden heb ik Charla er later nooit meer over gehoord.''
Jacqueline trekt luidruchtig haar neus op.
''Anders weet ik ook nog wel een nieuw format voor een programma waar ze aan mee zou kunnen doen. Een talentenjacht voor zweefteven. De Heks Factor.''
Murk pareert de kritiek op zijn werkgeefster.
''Je kent Charla niet eens. Ze is echt reuze geschikt.''
Terwijl ze naar de huiskamer terugkeren, meldt Murk dat hij ook vrij goed met zijn andere SSS-collega's kan opschieten.
''Ik zit soms halve dagen met Hannah te keuvelen. Dan voel ik me achteraf wel een beetje schuldig dat ik niet zoveel werk heb verricht. Maar dan bedenk ik dat ik ook maar een onbetaalde kracht ben. En Hannah vertelt me veel wetenswaardigheden. Bijvoorbeeld dat je via Phoenix ook opleidingen kunt volgen. Zelf gaat ze binnenkort een powerpoint cursus bij een regionaal opleidingscentrum volgen.''
Erwin komt binnen met koffie. Hij heeft de laatste opmerking van zijn zwager opgevangen en vraagt of dat misschien ook niet iets voor hem is.
Murk zucht.
''Ik heb het toch veel te druk met het opschrijven van alle dingen die ik bij SSS meemaak. Ik leer al werkende voorlopig meer dan genoeg.''
Jacqueline vraagt of Murk al met de telefoon kan omgaan.
Murk kreunt en deelt mee dat Charla nog geen tijd heeft gehad hem de precieze werking van het apparaat uit de doeken te doen. Hij gaat snel over op een ander onderwerp.
''De moeder van Hannah heeft ook zo'n Bevrijd van Roken training gedaan. Het schijnt niet echt geholpen te hebben.''
Jacqueline beweert dat ze er geen woorden voor heeft, maar blijkt toch een heel eind te komen.
''Dat je er gaat werken, is nog tot daar aan toe. Maar dat je je eigen familie die onzin ook laat ondergaan, is wel heel erg en ook nog eens zonde van het geld dat je eraan besteedt.''
Murk vertelt dat de behandelingen worden vergoed als je een aanvullend zorgpakket hebt.
''SSS staat officieel geregistreerd als centrum voor alternatieve geneeswijzen. Dat kan je bij de meeste zorgverzekeraars gewoon declareren en het is zelfs mogelijk om daar een persoonsgebonden budget voor aan te vragen.''
Dit is voor Erwin meer dan voldoende aanleiding weer eens op de stijgende kosten van de gezondheidszorg van Gedogia af te geven.
Jacqueline stoot haar broer aan om hem te manen snel een ander onderwerp aan te snijden voordat manlief de kans krijgt zijn stokpaardje in galop te zetten.
Er is nooit veel nodig Murk aan de praat te krijgen. Thuis heeft hij erg weinig te vertellen. Al was het alleen maar omdat hij de laatste tijd weinig bezoek krijgt. Hij maakt van deze gelegenheid dankbaar gebruik zijn zus en zwager nog iets verder over de gang van zaken bij SSS te informeren.

''Dag twee zat ik de halve dag alleen op kantoor en moest ik alles zelf uit zien te vinden. Hannah was vrij. Charla was met haar dochter naar een peuterontbijt van de speelzaal en ze had me al eerder gevraagd of ik een uurtje later kon komen. Ik kreeg onderweg naar Mondien een telefoontje van haar, omdat ze niet op tijd terug kon zijn. Ze deelde me mee waar ik de voordeursleutel kon vinden, zei dat ik maar gewoon aan het werk moest gaan en dat Josje zo zou komen voor een tantra-sessie. Toen ik op de tweede verdieping druk bezig was de waterkoker en de Senseo te vullen en de wierookjes en waxinetjes en zo aan te steken, ging mijn mobiel. Die lag natuurlijk nog op mijn werkplek op de begane grond.
Het was weer Charla. Ze wilde weten of Josje er al was en of ik haar zou willen vragen de boodschap die zij op haar voicemail had ingesproken, af te luisteren. Ik was net weer boven, had mijn telefoon voor de zekerheid maar meegenomen en toen werd er aangebeld. De eerste cliënte. Misschien had ze wel de een of andere fobie waardoor ze bang was te laat te komen of zo. Maar in ieder geval was ze veel te vroeg. Ik had haar net thee gegeven en gelukkig kwam die Josje gelukkig ook al snel. Ik stelde me aan haar voor en vertelde dat Charla me had gevraagd of ze haar voicemail even wilde checken. Ze was haar mobiel vergeten en die van mij lag nog boven. Dus kon ik weer op en neer om die te gaan halen, zodat ze Charla zelf even kon bellen. En toen ik daarna weer snel naar boven was gegaan om de therapieruimte verder in orde te maken, riep Josje me. Ze wilde de afspraken in de agenda bekijken en kende het wachtwoord van de laptop van Charla niet. Maar die wist ik ook nog niet. Dus moest ze Charla weer bellen. Josje vertrok met die cliënte naar boven en ik stond net in de tuin, was echt aan een kop koffie en een peuk toe en was Charla al terug. Ze wilde weten waarom ik de doek niet voor de wasmachine en de droger, die halverwege de eerste en tweede verdieping in een nis staan, had gehangen. Maar daar had ze me dus nooit iets over gezegd!''

Murk vertelt verongelijkt dat hij er echt helemaal nooit bij stil heeft gestaan dat de aanblik van een geopende droger, waar nog nadampende was uitpuilt, wellicht enigszins zou misstaan in een pand dat ook dienst doet als centrum waar professionele hulp wordt verleend.
Jacqueline schatert het uit.
''Ja, dat soort dingen zie jij natuurlijk niet.''
Murk zit niet echt te wachten op de anekdote die zijn zus nu ongetwijfeld weer eens zal gaan vertellen.
Ze heeft hem maar al te vaak geplaagd met de keer dat ze hem had gevraagd wat nu eigenlijk het motief van de gordijnen was, die al decennia voor zijn keukenraam hingen, en hij daar niet meteen een antwoord op wist te geven.
Het is nu eenmaal meer dan genoeg te weten dat gordijnen zonder problemen open en dicht kunnen. Dat er dan ook nog eens een design van groene en gele appeltjes op is aangebracht, is een detail. Er zijn toch echt wel belangrijker dingen in de wereld.
Murk dist nog maar eens een paar zaken op die in zijn kortstondig geheugen zijn blijven hangen.
''Een paar dagen later. Ik had inmiddels mijn eigen sleutel maar belde aan, omdat ik het uitermate vervelend vind zomaar het huis van vreemden te betreden. Het duurde heel erg lang voordat er werd opengedaan. Na een tijdje wachten klonk de stem van Charla door de brievenbus. Wie is daar? Ik riep dat ik het was en vroeg of ze misschien was vergeten dat ik die dag zou komen werken. Charla zei dat dat, dus... uh ...dus, niet het geval was en de deur ging open. Ik werd binnengelaten en liep door naar het kantoor. Chadidja, dat is dat dochtertje van Charla, lag op een matras in de huiskamer en ik begroette haar. Hé, hoi, ben jij ook nog niet uitgeslapen? Ik ging maar met de Senseo en de waterkoker in de weer en was al een tijdje met de vertaling aan de slag toen de familie Kroepoe weer naar beneden kwam. Hahaha, stond Chadidja ineens in de outfit van een gemaskerd, roze dwergje achter me te kijken waar ik mee bezig was. Hé, hallo, Mega Mindy! Het is zo'n schatje. Vorige week kwam ze vragen of ze de waxinetjes, die ik net allemaal had aangestoken, uit mocht blazen.''
Murk vertelt dat hij ook nog een aanbod heeft gehad een hypnotherapie sessie te ondergaan.
''Jade vroeg of ik al eens hypno had gehad en of dat misschien niet iets voor mij zou zijn.
Ik heb maar gezegd dat het volgens mij niet in mijn taakomschrijving stond.''
Erwin verklaart dat hij de site van SSS ook heeft bekeken. Hij wil graag weten of het de therapeute betreft die ook massages geeft.
Jacqueline legt uit dat Erwin aanvankelijk ook erg sceptisch tegenover de nieuwe werkkring van zijn zwager stond. Maar aanmerkelijk enthousiaster is geworden nadat hij de afbeeldingen van de therapeuten, die bij SSS werken, had bekeken.
Murk lacht en vertelt dat Jade zich volgens hem alleen maar met hypnotherapie en Eye Movement Desensitisation & Reprocessing bezig houdt.
Dat laatste moet hij uitleggen.
''Ja, weet ik veel. Dat is blijkbaar iets waarbij je hersens via oogbeweging worden gestimuleerd, je aldus wordt teruggeworpen op traumatische ervaringen en die dan beter kunt verwerken, omdat je ze opnieuw beleeft. Het schijnt zeer geschikt te zijn voor mensen die het moeilijk vinden over hun ervaringen te praten.''
Erwin en Jacqueline moeten hard lachen.
''Ze heeft je zeker niet gevraagd of je daar ook een sessie van wilt ondergaan.''
Murk schudt zijn hoofd en doet een poging om weer op zijn a propos terug te komen.
''Nee, dat lijkt me helemaal niets en ik ben niet de enige. Er was vorige week nog een moslima die werd gevraagd of ze misschien ook hypnotherapie zou willen. Ze vertelde Charla dat het tegen haar geloof was onder hypnose gebracht te worden en zei dat het door al die waxinelichtjes en zo toch al een beetje leek of ze bij een sekte was beland. Abel van ademtherapie was het nog met haar eens ook. Ik heb maar niet gezegd dat ik meer aan een hoerenkast moest denken. Er kwamen die dag voortdurend mensen met een grote smile om hun mond naar beneden die bij Charla gingen betalen. Daarna kwam Abel zelf binnen en zei hij dat het weer heel intens en bevredigend was geweest en rekende zij met hem af. Ik had eerder die week trouwens nog een klein foutje gemaakt. Het was 's morgens tamelijk koud. Hannah had gezegd dat het misschien toch beter was dat ik het kacheltje boven alvast aan zou zetten en ik de deur dan dicht moest doen, zodat het lekker warm zou zijn als Abel zijn eerste cliënte zou ontvangen. Ik was alleen even vergeten dat ik kort daarvoor een aantal wierookstaafjes had aangestoken. Toen Abel met zijn sessie wilde beginnen, was het daar niet om te harden. Mensen eerst bijna laten stikken en dan snel een raam opendoen, waardoor alle blokkades in een keer worden opgeheven, geeft zo'n therapie natuurlijk wel een geheel nieuwe dimensie. Soms draai ik als Abel naar beneden komt om te lunchen wat toepasselijke muziek op mijn laptop. Breathing van Kate Bush of Adem mijn adem van Peter Schaap of zo. Dat heb ik die dag maar achterwege gelaten.''

Jacqueline kijkt naar de klok en vraagt Murk of hij misschien nog koffie wil voor ze hem naar het station brengt.

Murk heeft meer dan genoeg koffie gehad. Terwijl hij het hem aangeboden blik bier leegdrinkt, vertelt hij nog maar wat details over zijn werk.

''Charla zat van de week de hele tijd te snoepen. Ze is dus waarschijnlijk nog steeds niet helemaal van haar eetstoornis, die Binge Eating Disorder waar ze ooit last van heeft gehad, af. Ze vroeg me trouwens ook steeds weer of ik echt geen rol wil spelen in die dvd die ze wil gaan opnemen. Ik was uiteraard zeer gevleid dat ze mijn potentiële talent ziet. Maar heb gezegd dat ik er toch liever van afzie.''

Erwin merkt op dat Murk dan altijd nog een gastrol in de nieuwe filmproductie van zijn dochter kan accepteren.
''Franka heeft jou toch vast ook al voor dat nieuwe caviafilmpje, die horrorkomedie die ze nu van plan is te gaan maken, gevraagd?''
Murk knikt. Hij kapt de hem geboden kans een glansrijke carrière als acteur te beginnen subiet af.
Hij is inmiddels op het idee gekomen nog een andere gebeurtenis, die hij eigenlijk niet onvermeld kan laten, te berde te brengen.

''Oh ja. Charla heeft onlangs een brief van twee kantjes van een tbs'er ontvangen. De man had de website van SSS gezien waar haar hele levensverhaal en foto op staat. Hij was getriggerd door het feit dat ze ervaringsdeskundig op het gebied van foute mannen was en schreef dat zij ook helemaal zijn type is en dat hij haar wel tegen alle foute mannen zou beschermen. Terloops meldde hij ook nog even waarom hij was opgeborgen. Hij had een huis in de fik gestoken en zijn vrouw in gevaar gebracht. Tussen de regels kon je lezen dat zij dus waarschijnlijk in dat huis heeft gezeten. Doodeng. Die man is vast nog lang niet genezen als hij al zo geobsedeerd is door iemand die hij verder niet kent en daar zijn hele hart bij uitstort. Hij stuurde twee foto's van zichzelf mee. Een lelijke, oude, dikke man, die voor een oud legervoertuig op een veteranendag of zo poseerde. Hij meldde ook nog dat hij binnenkort zou worden overgeplaatst naar een halfopen inrichting, die veel dichter bij haar in de buurt is. Hij schreef dan wel dat, als Charla hem zou berichten dat ze niets met hem te maken zou willen hebben, hij haar verder niet meer lastig zou vallen. Maar als je op zo'n figuur reageert, geef je waarschijnlijk toch weer voeding aan zijn waandenkbeelden. Ze overweegt nog wel om naar die instelling te schrijven om de psychiatrische staf op de hoogte te brengen van zijn toenadering en dat ze uiteraard niet is gediend van zijn avances. Ze zei dat ik voorlopig de voordeur maar open moest doen en dat, als die tbs'er op de stoep zou staan, ik maar moest zeggen dat ik haar vriend was. Later waren Charla en Hannah op internet op zoek naar een goedkoop mannetje om de trappen met nieuwe vloerbedekking te bekleden. Ik kon het natuurlijk niet helpen om daar een kwinkslag over te maken. Hé, misschien heeft die tbs'er daar wel wat tijd en de vakkennis voor. Ja, sorry hoor. Ik kon er echt niets aan doen. Charla begon immers met foute grappen.''

Jacqueline vindt het hoog tijd haar broer nu toch maar naar het station te brengen.

''Nou, kom op. Trek je jas aan dan kan je de trein van kwart over nog halen.''

Murk laat zich overreden. Terwijl hij zijn spullen bijeen graait en zich in zijn jas hijst, gaat hij nog even verder met zijn verdediging.

''Ik ben nou eenmaal niet al te empathisch. Ik zou ook wel willen dat mijn EQ net zo hoog als mijn IQ is. Maar het is nu eenmaal niet anders.''

Jacqueline haast zich haar broer haar deelneming met dit laatste feit te betuigen en duwt Murk richting voordeur.

Murk neemt afscheid van Erwin en roept nog snel een laatste groet naar neef Roel en nicht Franka die nu ongetwijfeld toch wel bijna klaar zullen zijn met hun huiswerk.

''Hé, jongens. Ik ga weer. Tot volgende keer en alvast welterusten voor straks!''

Het geluid van een shootergame overstemt het antwoord van Roel. Uit de kamer van Franka klinken kreten die iets beter verstaanbaarder zijn.

''Ja, daaaaaaaaaaag. Dat was tegen mijn oom. Die gaat weer naar huis.''

Murk stapt in de auto van zijn zus en slaagt er bijna geheel in er tot het station van Walden het zwijgen toe te doen.

''Ik had trouwens vanmiddag ook nog een leuke boektitel voor Francine Oomen: ‘‘Hoe overleef ik mijn gevoelens.’’

Jacqueline parkeert aan de achterkant van het station en wenst Murk een goede reis.

De trein rijdt het hoofdspoorwegstation van Louloenen binnen.

Als Murk door de hal naar de uitgang loopt, ziet hij een enorme rij mensen voor het gedeelte van het reizigersinformatiekantoor dat tijdelijk als stembureau dienstdoet.

Helemaal vergeten. Het is vandaag verkiezingsdag. Gelukkig heeft hij de stempas, die hij een paar weken geleden heeft ontvangen, in zijn rugtas opgeborgen.

Murk sluit achter in de rij aan en zoekt koortsachtig tussen de papieren, die hij van het Eduard Douwes Dekker en het Frederik van Eeden heeft gekregen. Op het moment dat hij aan de beurt is heeft hij zijn stempas gevonden.

Nadat Murk van zijn stemrecht gebruik heeft gemaakt, sluit het stemlokaal.

Murk komt thuis en opent zijn laptop om te kijken of er nog mail is.

Er is een antwoord van De Grote van Phoenix op zijn berichtje van die ochtend.

Hallo Murk Hemelsoet,

Ik heb je mail gelezen.

Murk schatert. Het lijkt hem de beste methode het beantwoorden van vragen in mails op deze manier aan te vangen.

Wat betreft de uren stel ik voor dat je het samen met mevrouw Charla Kroepoe gaat regelen.
Met enige soepelheid komen jullie er volgens mij wel uit.

Volgens Murk heeft de consulent zijn mail toch niet helemaal goed gelezen.
''Ja, daar waren we dus al uit.''

Wat betreft de reiskosten.

Ik heb het erover gehad dat je recht hebt op 60 Florijn vergoeding voor reizen en onkosten.
Met 10 Florijn kosten per week hou je aan het eind van de maand dus nog steeds 20 Florijn over.

Daarvoor in de plaats kan je ook kiezen voor een 3-sterren abonnement voor het openbaar vervoer.
Met een 3-sterren abonnement kun je door de hele stad reizen zonder kosten en het is geen geld, dus door de schuldeisers kan dat niet worden opgeëist.

Het is aan jou om daarover een beslissing te nemen.
Als je het vandaag nog aan mij laat weten, kan ik een bericht aan jouw klantmanager bij de DWU sturen.

N.B. je klantmanager, Dhr. Bauke Groenhart, is nog wel tot het eind van de maand met vakantie.

Murk gaat er niet vanuit dat De Grote de mail vandaag nog zal lezen, maar hij wil het in ieder geval zo snel mogelijk geregeld hebben en schrijft een antwoord.

Hallo Hugo,

Hartelijk dank voor je snelle en adequate reactie op mijn mail.

Zoals ik je eerder al schreef, zijn mijn werktijden bij SSS al onderling tussen Charla en mij geregeld.

Er is dus geen probleem. Het was slechts een kanttekening bij een onregelmatigheid in de participatie-overeenkomst.
Buiten het woon-werkverkeer naar SSS maak ik zeer zelden gebruik van het openbaar vervoer binnen Louloenen. Dus ik kies toch maar voor de vergoeding van 60 Florijn per maand.
Het bedrag lijkt me toereikend om in normale omstandigheden naar Mondien te reizen en na afloop van de werkdag weer thuis te geraken.

Het biedt mij zelfs een kleine buffer het saldo van mijn ov-chipkaart extra aan te spreken, mocht ik door extreme (weers)omstandigheden gedwongen worden een alternatieve reisroute

(de bus vanuit Louloenen-Oost naar het Noordervlietstation en vandaar verder) te nemen.

Ik neem aan dat de DWU het geld als extra emolument bij mijn uitkering zal overmaken en ik verder geen stappen – zoals het doorgeven van mijn rekeningnummer en andere gegevens - zal hoeven te ondernemen, omdat u mijn klantmanager op de hoogte zal gaan stellen.

Dat de heer Groenhart van een welverdiende vakantie geniet, is geen probleem. Ik ging er al een beetje vanuit dat het erg lastig zou worden deze kwestie snel te regelen.

Ambtelijke instellingen zoals de DWU en Phoenix zijn rond deze tijd van het jaar - zo tussen Pasen, meivakantie, met de zomervakantie in zicht en daar dan ook nog eens Koninginnedag, de herdenking van vier en viering van vijf mei, Hemelvaartsdag en Pinksteren tussendoor - immers vaak erg onbereikbaar.
Met vriendelijk groet,

Murk Hemelsoet.

Murk drukt op verzenden, sluit zijn laptop en gaat slapen. Hij hoort morgen de verkiezingsuitslag wel.

 Naar het volgende hoofdstuk 

 Inhoud Roman Seizoensgebonden 

  Terug naar de thuispagina