A Fistful of Gitanes

In 2011, 20 jaar na de dood van Serge Gainsbourg, was ik aanwezig bij de boekpresentatie van Bitterzoet van Serge van Duijnhoven in Café Bitterzoet in Amsterdam. 
De helft van het publiek was oud, dik en lelijk. Er waren veel Jean-Paul Belmondo's en het café puilde uit van de BN-ers. Alleen al het lichaam van Xaviera Hollander nam de helft van de ruimte in beslag. De rest van de aanwezigen was jong en ongenaakbaar, type zuchtmeisje of plamuurbloempje.
Het eerste exemplaar van Bitterzoet werd door Tommy Wieringa uitgereikt. Die las ook nog even voor uit eigen werk, gruwelijk fraaie zinnen, waardoor hij andere schrijvers bijna de moed ontneemt om ooit nog iets te schrijven.
Op de achtergrond werden beelden van rokende mensen uit Franse film noir vertoond.
In het café zelf mocht uiteraard niet gerookt worden, maar er was gelukkig een rookruimte.

De titel van dit stukje is ontleend aan een biografie over Gainsbourg. 

http://www.amazon.com/Serge-Gainsbourg-Fistful-Of-Gitanes/dp/0306811839 

Het boek Bitterzoet is bij uitgeverij Nieuw Amsterdam uitgegeven. 
https://sergevanduijnhoven.wordpress.com

 Terug naar de thuispagina 

De Brugklasmeermin

Zuslief had op jonge leeftijd de neiging om dikwijls te water te raken.
Ze had als vijfjarige al eens bij de ark, waar we destijds op woonden, onder de steiger gelegen.
En in latere jaren liep zij, zonder zich eerst in de daarvoor bestemde kledij te hijsen, vaak plompverloren het zwembad van de buren in.
Op de dag dat het jaarlijkse fietstochtje tijdens de introductieweek van de brugklas, door het Waterland ten Noorden van Amsterdam, zich aandiende, heerste er een gespannen sfeer tijdens het ontbijt.
Ik hield het nauwelijks droog toen ik haar bij het vertrek het 'goed gemeende' advies gaf niet in zeven sloten tegelijk te rijden.
Een klein uur later was F. alweer thuis. Met natte haren. In geleende kleren.
Bij het eerste bruggetje, een beklimming van de vijfde categorie, was ze het talud afgereden en in de belendende vaart beland.
Nadat zij met behulp van omstanders op de kant was getrokken, dook de groene druipster tot grote verbazing van alle aanwezigen opnieuw tussen het kroos.
Want haar fiets lag er nog in. Die moest ook gered worden!

F. mocht zich in het huis van een dorpeling afdrogen en kreeg kleren van een van de kinderen van de bewoonster te leen.
Een leraar beloofde haar thuis te brengen. Maar tot haar niet geringe verontwaardiging moest die zich eerst nog wel even bij alle controleposten langs de route afmelden.
Aldus was zuslief al meteen een BB-er, een bekende brugpieper.

Elke leraar kende haar immers al als de onfortuinlijke brugklaszeemeermin. 

 Terug naar de thuispagina