zaterdag 2 november 2013

De Beddeler van Dubai

Onlangs stond in het AD onderstaand bericht.

Nieuwsbericht:

Een dief die een flat in Dubai was binnengedrongen, maakte de vergissing van zijn leven toen een onweerstaanbare drang hem in het bed van de slapende bewoners dreef. Zijn lijfgeur verraadde hem en leidde uiteindelijk tot zijn arrestatie.
Alvorens zich met zijn buit uit de voeten te maken, sloop de dief de slaapkamer van het appartement binnen. Hij kroop tussen het koppel dat in het bed lag te slapen. De inbreker maakte van de gelegenheid gebruik om de vrouw des huizes te betasten. Die had daar aanvankelijk geen erg in. Ze dacht immers dat haar echtgenoot haar aan het strelen was.

Onwelriekend De vrouw werd echter gewekt door de indringende lijfgeur van de ongenode gast.
Ze slaakte een gil waarop de inbreker het op een lopen zette. Haar man ging hem nog achterna,
maar de onverlaat kon ontkomen.

De politie zette meteen een klopjacht in. Speurhonden konden de inbreker lokaliseren door simpelweg zijn onhebbelijke lijfgeur te volgen. De honden vonden de man in een werkkeet en konden hem moeiteloos identificeren tussen twaalf andere gastarbeiders.”
bron: Emirat Alyoum


Maar nu wat er in werkelijkheid gebeurd is:

Na een diepgravend onderzoek, waarbij ik alles tot op de lattenbodem heb uitgezocht, ben ik achter de waarheid gekomen.

Het Nederlandse echtpaar Wesley en Heleen van Leersum vertrok, nu alweer bijna drie jaar geleden, naar Dubai, waar Wesley een goedbetalende baan had kunnen krijgen. Hij had het erg naar zijn zin, ondanks het feit dat hij soms wel 80 uur in de week moest werken. Dat was niet erg, verder was er weinig te doen.
Voor Heleen lag dat anders. Zij had er veel zin in gehad om naar Dubai te verhuizen. Elke dag mooi weer, veel vrije tijd en mooie tennisbanen en zwembaden.
Dat veranderde al snel. Werk had zij daar niet en aan echte hobby's ontbrak het haar, altijd zwemmen en tennissen gaat ook vervelen .
Na een paar maanden vatte zij het plan op de tuin rond hun riante huis om te gaan toveren in zowel een siertuin als een groentetuin. Het besluit was snel genomen, maar zij had niet voorzien dat de altijd magistrale stralende zon roet in het eten zou gooien.
De bloemen waren al verwelkt, voordat ze werkelijk tot bloei konden komen en zelfs de meest vermetele slaplantjes verlepten door gebrek aan vocht.
Zelf kwijnde Heleen elke dag ook een beetje meer weg.
Ze ging nog maar eens naar het zwembad, daar was in ieder geval genoeg water. Zat met drankjes op een drijvende fauteuil in het zwembad en werd daar niet blijer van.
Voelde zich nog mistroostiger dan haar jammerlijk mislukte tuinprojectje.
Was Dubai meer dan zat.

Een vrouw dreef haar kant op, vroeg waarom zij zo droevig was.
Heleen stortte haar hart uit over de treurige staat waarin haar tulpen zich bevonden en hoe schrijnend de toestand van haar meloenen toch wel was.
De vrouw liet zich Maxima noemen, maar ik heb uit onbevestigde bronnen vernomen dat haar werkelijke naam Annie is.
Uit persoonlijke ervaring wist Maxima-Annie dat vriendschap in het zandbakemiraat dun was gezaaid.
Zij wist altijd hoe ze kon helpen, wist altijd dé oplossing, in de meeste gevallen zelfs al voor het probleem haar geheel duidelijk was. Nog voor haar kersverse vriendin helemaal was uitgesproken, onderbrak ze Heleen's litanie al met een “maar dan weet ik wel wat je moet doen”.
Maxima raadde haar aan Armani te bellen. Want Armani was tuinman geweest bij het gelijknamige hotel. Hij had een haast onuitspreekbare Arabisch naam, daarom noemde iedereen hem naar zijn vorige werkgever. Armani was daar ontslagen, omdat hij de gewoonte had zijn, toch best wel riante, salaris aan te vullen met sieraden van de gasten.

Omdat Heleen onlangs tegen Wesley had gezegd dat ze binnenkort groente uit eigen woestijntuin zouden kunnen eten en deze mededeling door haar geliefde echtgenoot met veel hoongelach was beantwoord, moest en zou zij haar tuinproject doen slagen.
Thuisgekomen belde ze Armani, die toevalligerwijs weer net zonder werk zat, en sprak af dat hij de volgende dag bij haar langs zou komen.

Heleen deed haar best een goede indruk op Armani te maken en had zich uitgebreid opgemaakt en opgedoft. Armani had minder tijd nodig, hij wist dat vrouwen hem heel aantrekkelijk vonden, of hij nou juist iets dan wel niets aan had.
Armani flaneerde naar het huis van Heleen. De kennismaking verliep vlotjes en Armani sprak de verwachting uit dat hij wel iets moois van de tuin zou kunnen maken en wilde al meteen beginnen.
Maar zijn nieuwe werkgeefster ging hem eerst nog het huis laten zien. Hij moest immers toch weten waar de keuken was, als hij iets wilde drinken, waar de badkamer zich bevond, zodat hij kon douchen als hij klaar was met zijn werk.

Armani besproeide de tuin en sproeide en sproeide maar door, het begon er op te lijken dat hij de hele tuin onder water wilde zetten. In het begin verdampte het water direct, maar na een tijdje kon je toch zien dat de grond nat aan het worden was.
Heleen had constant naar hem zitten kijken. Ze was vanaf het eerste moment dat zij hem zag diep onder de indruk geweest van zijn verschijning. Zij had het er warm van gekregen en besloot te gaan douchen om er fris uit te zien aleer Armani het weer genoeg vond voor vandaag.
Op het moment dat Heleen net een beetje afgekoeld was vond Armani dat hij aan een hoognodige douche toe was. Pas nadat hij zich fluitend had uitgekleed en de badkamer binnenstapte, ontwaarde hij Heleen en nam aan dat dit tot de secondaire arbeidsvoorwaarden behoorde. Hij keek er niet van op, hij was immers zeer begeerlijk en liet zich volgaarne verleiden.
Dus stapte Armani bij Heleen onder de douche.
Heleen was sprakeloos.
En niet uitsluitend omdat ze ineens niet meer alleen was.

Mijn bronnen hebben mij geen informatie kunnen verstrekken over wat er die dag, in die badkamer, is gebeurd. Ik heb wel vernomen dat zowel Armani als Heleen de badkamer veelvuldig, en vaak gelijktijdig, frequenteerden. Dit feit zou natuurlijk ook best te wijten kunnen zijn aan de waterschaarste die in de golfstaat heerst. Laat ik hun privacy maar respecteren en iedereen er het zijne over laten denken.

Op een avond ging Armani uit en begon tegen zijn vrienden op te scheppen over alle aspecten van zijn nieuwe baan. Zij daagden hem uit om naar het huis van Heleen te gaan en haar te verrassen. Door het gebruik van alcoholica en geestverruimende middelen was het brein van Armani ietwat vertroebeld en ging hij volgaarne op de weddenschap in. Door overvloedige inname meer dan ooit overtuigd van zijn woeste aantrekkelijkheid, ging hij voorbij aan het feit dat hij niet al te fris meer rook.
Bevreesd dat Armani nog terug zou krabbelen, reden zijn vrienden hem fluks naar het huis van de familie van Leersum en verstopten zich in de tuin om maar niets te hoeven missen.
De woestijnbevochtiger betrad de villa met gebruikmaking van de sleutel die Heleen hem had verstrekt en sloop voorzichtig de trap op naar de slaapkamer, zich onderwijl afvragend hoe hij de verrassing gestalte kon geven. Het waren maar drie treetjes naar zijn hemelse Heleentje, maar in combinatie met zijn eerdere consumpties was dit meer dan genoeg om tot het besluit te komen dat het toch echt het beste was even te gaan liggen.
Hij schoof slaperig tussen de lakens en begon Heleen te strelen.
Zij werd wakker, rook een haar onbekende geur, dacht hierbij niet aan Armani en begon te gillen.
Dientengevolge ontwaakte Wesley uit zijn oliebronbaronnendroom.
Armani was in een in fractie van een seconde ontnuchterd. Hij sprong uit bed en via het raam op de eerste verdieping recht in de armen van zijn luid lachende vrienden, die er snel met hem vandoor gingen en hem in een bouwkeet verstopten.
Helaas voor Armani had de politie onmiddellijk op de noodoproep van Wesley gereageerd en waren zij snel ter plekke met speurhonden.

Wesley en Heleen werden naar het politiebureau, waar Armani inmiddels was heengebracht, ontboden om hem te kunnen identificeren. Het verzoek van Heleen om de inbreker nog even onder vier ogen te mogen spreken wekte in eerste instantie enige verbazing, maar werd desondanks ingewilligd.
En daar werd het verhaal verzonnen zoals het uiteindelijk in de krant is verschenen.

Omdat Armani niets had ontvreemd kwam hij er met een korte gevangenisstraf en dertig zweepslagen vanaf en moest wederom op zoek naar een nieuwe betrekking.

En Heleen...
Zij gaf het voornemen om haar verzande lusthofje tot bloei te brengen op en wijdde zich voortaan aan een studie poëtische spreekwoorden en gezegden.

Een oud Arabisch spreekwoord luidt: “Bezint eer ge bemint” of “Bedenkt voordat u het bed deelt” *)

*) Hierover zijn de woordenboeken Arabisch-Nederlands niet eenduidig.





                     
    


Geen opmerkingen:

Een reactie posten